Zinne-beelden, oft Adams appel

[p. 401]

Over 't vertrek Van A:R: van Deventer op Hardervvijk, ende van daar op Amsterdam,

Op de stem: Di moy volage Amour.

LAngh eer mijn Lief vertoogh
Heeft 't eenigh Werrelts Ooght
Met een bleek gesicht,
Door Tranen nat bedouwt,
De Beemden en het Wouwt,
En vermomt sijn licht.

Dat Phabus schuylt sijn hooft,
Is, om dat ik berooft
Werd' van hart en zin,
Goe Reys! goe Reys! me Vrouw,
De Son treurt om mijn rouw,
Ik, om u (Goddin.)

O! Voermen, past op 't Spoor,
O Paarden! geef gehoor,
Houw bequame trat,
Ey hotse-botst soo niet,
Ghy plompert voor u siet,
Let op Luns en Radt.

Help toch mijn Lief in't Boot;
Dat bid ik kleyn en groot,
Sta-by Schuyte boef,
Ey lieve vrome Maats

[p. 402]

 

Maak haar bequame plaat

 

Achter inden Roef.

 

 

 

Ghy Schipper of u Knecht

 

Mijn bidden is Stuer Rocht;

 

Singh doch eens an 't Roer

 

Verjaagh mijn Lief de vreef,

 

Ik songh mijn keeltjen hees

 

Dat ik met u voer.

 

 

 

AEolus geef voor windt

 

Dit over-schoone Kindt,

 

Zuyder-tee weest bly,

 

Springh sachjes op en ne'er;

 

En speel met haar, soo veer

 

Totse kom in 't Y.

 

 

 

O weeligh Amsterdam,

 

Doe spouwen vuir en vlam

 

U Schepen op Ree,

 

Ter Eeren dees Godin,

 

Raas blaas het Ywaart in

 

Als Donder in Zee.