|
| |
| |
| |
| |
'tVVe-en-veertichste zinne-beeldt.
Stemme: Malheureux jour.
GEen zee gaat u te hoogh,
Geen landt is u te droogh,
Geen duirte pest of krijgen,
Noch voor u meerder swijgen.
Staan inden top getrocken.
't Is hartje wat's u luft,
En Mondt wat's u begeeren,
Dies kieft al wat ghy mint,
't Is met u voor de windt,
Geen leet en can u deeren.
Maar hoogh-hart weet ghy niet,
Dat weeld' is an verdriet,
| |
| |
En vreucht getrouwt an trueren,
Syn t' samen na-gebuiren.
Den val komt na 't verheffen.
Als 't laagh gebouwsel treffen.
Werdt al te vaak betraant,
Licht raakt de vloedt aen 't ebben,
Laat Croesi val u leeren,
Gaat, wilt ghy 't selfde sien,
En Coop-luy werden Heeren.
Hoe mennigh reedt te Ros.
Die nu wel moet voeteeren,
Was walgelijk van 't Spek,
Die 't moes nu moet ontbeeren.
Door op-gheblaasen trots,
| |
| |
De spot is syn beklaaghen,
Maar valt een buyghsaam hart,
Van synne rouwe draaghen.
Sal ramp en teghen-spoedt,
Doen 't hoogh verheven daalen.
Als 't geen dat byder aardt,
Had ooyt het Duytsche Rijk,
In grootsheyt syns ghelijk,
Van hoogh-moedt en vermoogen?
Eer 't felle Oorloghs-dier,
Het needer had' geboogen?
Deur vruchten vande krijgh,
(Diek om de kortheyt swygh)
Deur brandt of roverijen,
Raakt hooghe-moet ter neer,
En valt in 't leege lijen.
Ten Hemel-waart om hoogh,
|
|
Auteursrechtvrij