Over-zeesche zege en bruylofts-zangen

[p. 210]

Over 't vertrek Van A: R: van Deventer op Hardervvijk, ende van daar op Amsterdam,

Op de stem: Di moy volage Amour.

LAngh eer mijn Lief vertoogh
Heeft 't eennigh Werrelts Oogh
Met een bleek gesicht,
Door Tranen nat bedouwt
De Beemden en het Wouwt,
En vermomt sijn licht.

Dat Phoebus schuylt sijn hooft,
Is, om dat ik berooft
Werd' van hart en zin,
Goe Reys! goe Reys! me Vrouw,
De Son treurt om mijn rouw',
Ik, om u (Goddin.)

O! Voerman, past op 't Spoor,
O Paarden! geef gehoor,
Houw bequame trat,
Ey hotse-botst soo niet,
Ghy plompert voor u siet,
Let op Lens en Radt.

[p. 211]

 

Help toch mijn Lief in 't Boot;

 

Dat bid ik kleyn en groot,

 

Sta-by Schuyte-boef,

 

Ey lieve vrome Maats

 

Maak haar bequame plaats

 

Achter inden Roef.

 

 

 

Ghy Schipper of u Knecht

 

Mijn bidden is Stuer Recht;

 

Singh doch eens an 't Roer,

 

Verjaagh mijn Lief de vrees',

 

Ik songh mijn keeltjen hees

 

Dat ik met u voer.

 

 

 

AEolus geef voor windt

 

Dit over-schoone Kindt,

 

Zuyder-zee weest bly,

 

Springh sachjes op en ne'er,

 

En speel met haar, soo veer

 

Totse kom in 't Y.

 

 

 

O weeligh Amsterdam,

 

Doe spouwen vuir en vlam

 

U Schepen op Ree,

 

Ter Eeren dees Godin,

 

Raas blaas het Ywaart in

 

Als Donder in Zee.

Stuer Recht.

FINIS.