Haarlemsche mei-bloempjes. Derde offer aen de vreughd-lievende nymphjes

Tot volle vernoegingh van haare nieu-keurighe lusjes, op't naust ghezocht uyt het voorighe Brein-hoff

[Phoebus verguldt, ontdeckt u glanzigh hooft,]

Toon: Engelsche Galiarde.

[p. 146]

Phoebus verguldt, ontdeckt u glanzigh hooft,
Mijn Nymphje sult, ghy cieren die berooft,
herten en sinnen, deur 't brandigh vyer der minnen,
hoe langhe sal mijn levens kracht,
een aer in handen zijn,
Help Venus want ick wordt ghebracht,
in d'uytterst' noot en pijn.

[p. 147]

 

2 Ter waereld is geen vreugd, O lief voor mijn!

 

Wanneer ik mis, Godinn'! u schoon' aanschijn;

 

Daarom ik drage, by nacht en ook by dage

 

Zo zwaar, en ontorsbare smart.

 

Dat niemant weet den last

 

Die zulk een Minner draagd in't hart

 

Of iss'er zelv aan vast.

 

3 Zo haast het oog zig opsloeg van mijn lief

 

De liefde vloog my in 't hart, en verhief

 

Zig langk hoe meerder, in mijnen boezem veerder.

 

Door dien ik zag u goedt bescheit,

 

En zeden gemaniert.

 

Want u de deugd, en eerbaarheit

 

Ver boven and'ren ciert.

 

4 Schoon Jonckvrou, neemt my u Dienaer aen,

 

Ontfanckt mijn trou sonder meer af te slaen,

 

Wy sullen 't samen in liefde nae 't betamen

 

Leven als Lammeren met malkaer

 

Dat ghy sult segghen, voort:

 

Och 't is my seer dat ick Minnaer

[p. 148]

 

U niet eer gaf 't Iae-woort.

 

5 Wierdt mijn Princes, hier door doch yets bekeert,

 

Die als Voogdes over mijn Gouverneert:

 

Soo lieven leven is in haer handt gegheven;

 

Vertreet droefheydt, verdriet en druck,

 

Ghy Dochter van de nacht

 

Soo sy mijn pijn en ongeluck

 

In blijtschap weer versacht.

I.A. van Vaerlen.