Haarlemsche mei-bloempjes. Derde offer aen de vreughd-lievende nymphjes

Tot volle vernoegingh van haare nieu-keurighe lusjes, op't naust ghezocht uyt het voorighe Brein-hoff

[p. 29]

[ICk draegh d'aldertrouste Min Van die 'k in de werelt vin,]

Stemme: Je suis le plus ferme Amant.

ICk draegh d'aldertrouste Min Van die 'k in de werelt vin,
Ick ben de tweede Paris, Mijn Heleen' heet Maeyken,
Hare moeder te Paris speedt daer 't Papegaeyken.

2 Maeykens soetheydt heeft een val,

't Is als Honigh sonder gal.
Haer Neus, haer Mondt, en haer Oogh,

[p. 30]

 

Altijdt Disteleren.

 

'k Sie deurgaens 't geen niet en doogh

 

Aen haer vuyle kleeren.

 

3 Doen ick eerst haer schoonheyt sagh,

 

Kreegh ick sulck een grooten lach,

 

Om dees' overschoone Vrouw'

 

Die wel licht ontstellen,

 

En tot liefd' beweghen souw'

 

Den Poortier der Hellen.

 

4 Haer scheel aensight is heel gaef.

 

Van couleur ghelijck een Raef.

 

Uyen is soo kraghtigh niet

 

Als haer Roode Ooghen,

 

Elck een wordt (die haer besiet)

 

Tot schreyen bewoghen.

 

5 Gheen schoonheydt soo onghemeen

 

(Soo van Aensight als van Leen)

 

Niemant oyt ter Wereldt vondt,

 

Of sal konnen vinden,

 

't Backes lijckt (heel dick en rondt)

[p. 31]

 

Een van de vier winden.

 

6 Indien sy my wierdt ontschaeckt,

 

En afhandigh wierdt ghemaeckt,

 

Soo d'Orpheus is gheschiedt,

 

Moch ick my verkloecken,

 

Ende gaen haer nerghens niet

 

Als by Pluto soecken.

Recht uyt.