Haarlemsche mei-bloempjes. Derde offer aen de vreughd-lievende nymphjes

Tot volle vernoegingh van haare nieu-keurighe lusjes, op't naust ghezocht uyt het voorighe Brein-hoff

[fol. A3r]

Opdracht, Aen de Vreught-lievende Nymphjes.

NImphe 'k kom, hoewel met schroomen,
ALs een Kint dat op de straat
Heeft sijn tijt geen acht genomen;
Dat het na de School toe gaat.
Vreest het nerpen van de Garde
Of te minsten voor de Plak;

[fol. A3v]

 

Magh my maar gena gewarde,

 

Met een weynig ongemak

 

Sal ik my gelukkig noemen:

 

Want ik weet ik heb misdaan,

 

'k Bidje om dees mooyje Bloemen

 

Neemtme in genade aan.

 

'k Weet door al te lang te wagten

 

Heb ik dit aan u verschult,

 

Pluyst maar al de soete kragten

 

Die je daer in vinden sult;

 

Jy sult seggen watte dingen,

 

Hier en is het minst mis-daen,

 

't Wijl dees Bloemen sonderlingen

 

Alle schoont' te boven gaan.

 

't Wagten isje al vergeven,

 

Wat, je komt wel dubbel lof.

[fol. A4r]

 

Dat je hier dus aan komt streeven

 

Met het puyckje van het lof.

 

Dits de luyster van het Sparen,

 

Dit sijn Bloempjes sonder gaa';

 

Siet, en door siet al de Blaren,

 

d'Ene voor en d'ander na:

 

Niet een pleckje, niet een streepje,

 

Niet een stipje in een blat,

 

Of het heeft een soete greepje,

 

Aardig van natuur gevat,

 

Siet hoe lieflijck datse gleuren,

 

Soose leggen door malkaar,

 

Met soo veelderhande kleuren;

 

Wie sag oyt sulk goet te gaar?

 

Maar als ghy nu uyt sult lesen

 

Yder bloempjen, even net,

[fol. A4v]

 

Wat sal dat een Kransje wesen,

 

Door u konst te gaar geset,

 

Die, hoewel van slegte Bloemen,

 

Maakte Kransjes wonder schoon,

 

Dat by haer niet mogte komen

 

d'Alderkostelijckste Kroon.

 

Wat sult ghy dan hier af maken,

 

Dat soo uyt-ghelesen is?

 

ô Wie souder niet na haken,

 

't Wijl het geen gelijkenis

 

Hebben sal hier op der Aarden,

 

't Sy hoe kost'lijck en hoe mooy,

 

't Geen men hielt van grooter waarden,

 

Sal maar sijn gelijk als hooy.

 

Maar gelukkig die dat Kransje

 

Van u dan wort toe-gewijt,

[fol. A5r]

 

'k Seg voorwaer om sulken kansje

 

Mag men altijt sijn verblijt;

 

Voor my, ik sal my genoegen,

 

Dat ick slegs u Dienaar zy,

 

En sal my gestadig voegen

 

Na dat ghy begeert van my.

Uwe Dienstwillige B.T.

Uyt de naem van de Haerlemsche Rijmen.