[Lieven de Meyer]
MEYER (LIEVEN DE), priester der berugte societeyt Jesu, uyt een edel geslacht gesproten en in het jaer 1730 tot Loven overleden, is eenen der beste latynsche digters geweest, welke de Nederlanden oyt voortgebragt hebben. Hy was ook zeer kundig in de godsgeleerdheyd en in de geschiedenis en heeft, onder andere werken, geschreven dry boeken met oden, vier boeken met elegien en dry boeken over het onderwys van eenen vorst, welke de cierlykheyd van den trand by de bondigheyd van het gedagt vereenigen. Zyn gedigt de Ira vervat verzen, welke de gulden-eeuw der latynsche letterkonst weirdig zyn. De Meyer was even zoo goeden vlaemschen als latynschen poëet, het geen ons door zyne fraeye vlaemsche naervolging van zyn lierdigt de Ira (de Gramschap), van het welk den wel eerweirden heer Schrant, professor ter universiteyt van Gend, ons over weynige jaeren eene nieuwe uytgaef heeft geschonken, bewezen word. Den heer Serrure tot Antwerpen, bezit dry boekdeelen in-folio der onuytgegevene vlaemsche gedigten van dezen beroemden Jesuit.
Auteursrechtvrij