De historie van Belgis

XLIV Kapittel.

Van Adalogerion, den dertienden Koning der Duydsche; van de Koningen Tros en Tantalus, en andere dingen.

Naer Bavaricus is het duydsch ryk gekomen in handen van Adalogerion, die het zelve 57 jaeren bestierd heeft. In zynen tyd leefde Gedeon, die 40 jaeren regter over Israël geweest is: hy was gesproten uyt het geslagt van Manasses, wanneer de kinderen van Israël zeven jaeren ouder de dienstbaerheyd der Madianiten geleefd hadden, Judic. 6. Hunnen eersten regter naer Josuë, den medegezel van Moyses, is geweest Othoniël, zoon van Cerez, den broeder van Caleb den jongsten, eenen heyligen man, gesproten uyt het geslagt van Juda, den welken Israël regeerde 40 jaeren, die beginnen van het achttiende jaer naer dat zy in het belofde land gekomen waeren. Zy hebben ook tien jaeren zonder regter geweest.

[p. 126]

Hier is te aenmerken dat 'er in het boek der regteren staet, dat de dienstbaerheyd der Israëliten in Egypten geduerd heeft 111 jaeren, de welke (gelyk Masseüs verklaerd) in den tyd der regteren moeten begrepen worden; want dewyl de schriftuer zegt dat het vierde jaer der regering van Salomon was het vier honderd tachentigste sedert dat zy uyt Egypten getrokken waeren, mogen wy dan zeggen dat de 8 eerste jaeren voorgegaen of besloten geweest zyn in het regterschap van Othoniël, 18 in het geen van Ajoth, 20 in de regeringen van Delbora en Baruch, 7 in het regterschap van Gedeon, en 18 in het geen van Abdon. Naer Abdon hebben de Israëliten 40 jaeren onderworpen geweest aen de Philistynen, waer en tusschen Samson hun 20 jaeren bestierd heeft, zonder hun nogtans uyt deze slaeverny te verlossen, die nog andere 20 jaeren geduerd heeft onder Heli. Gelyk zy dan al den tyd van Samson, Heli, Samuël en Saül onder het jok hunner vyanden gezugt hebben, moeten wy van den anderen kant weten (zoo als den H. Augustinus in zyn 18 boek van de Stad Gods schryft) dat 'er sedert den uyttogt uyt Egypten tot de opbouwing van Salomons tempel niet meer dan 480 jaeren verloopen zyn; maer deze jaer-rekening ter zyden stellende, zullen wy een weynig handelen van andere dingen die onder den duydschen koning Adalogerion gebeurd zyn.

Ten tyde van dezen vorst leefde Troas of Tros, den derden koning van Troyen. Hy was eenen dapperen vorst en in de krygskonst ten uytersten wel ervaeren; waer door hy de paelen van zyn ryk merkelyk uytgebreyd heeft. De hoofdstad zyner staeten, die te vooren Dardania geheeten wierd, is na zynen naem Troyen genoemd, en de inwoonders Troyaenen. Ook zeyden zyne onderdaenen dat 'er geenen anderen koning was dan Tros. Van dien tyd af wierd Troyen zoo magtig en door het grootste deel van Griekenland zoodaenig vermaerd, dat Tantalus, koning van Phrygien, daer over afgunstig begon te worden, en by zig

[p. 127]

zelven oveleyde hoe hy Tros, die zynen nabuer was, best zoude konnen krenken. Hy trok dan tegen hem te velde; maer naer eenen langduerigen oorlog wierden de Phrygiers van de Troyaenen overwonnen, tot groot spyt van hunnen koning.

Men meynd dat dezen Tantalus eenen zoon van Jupiter geweest is. Wanneer hy op zekeren tyd de goden herbergde, stelde hy hun, onder andere geregten, zynen zoon Pelops voor, om te ondervinden, zegt Ovidius, of de goden alles wisten. Niemand van hun alle proefde daer van dan alleen de godinne Ceres, die 'er eene schouder van at; voor de welke, als dit kind daer naer levendig gemaekt wierd, hem eene ivoore schouder zoude gegeven zyn. Dezen Pelops heeft naermaels Onomaüs, koning van Achayen overwonnen.

De poëten hebben verdigt dat den gemelden Tantalus de geheymen der goden veropenbaerd hebbende, daer voor in de helle zwaerlyk gestraft word; want by eene beek vol klaer water staende verstikt hy van dorst, en vergaet van honger by eenen appel-boom gelaeden met rype vrugten. Dit is eene zinspeling op de vrekgierige menschen, die overvloedige goederen bezitten en de zelve nogtans niet durven gebruyken.

Tantalus had eene dogter genoemd Niobe, die getrouwd was met Amphion, koning van Theben in Beotien, den welken men eenen zoon van Jupiter zegt te wezen. Deze Niobe lasterde de godinne Latona, vraegende waerom men zoo groote eere bewees aen eene uytlandsche vrouw, die maer eene dogter van Titan was, en slegts twee overwonnene bastaerden ter weireld gebragt had; en waer door zy verdiend had gesteld te worden boven de koninginne van Theben, dogter van den koning Tantalus, die in den egten staet had voordgebragt zeven zoonen en zeven dogters. Bocatius zegt dat Godt groot mishaegen heeft in de hooveêrdigheyd van dusdaenige vrouwen, die hunne vrugtbaerheyd meer aen zig zelven dan aen zyne almogendheyd toeschryven. Hier door is het gebeurd

[p. 128]

dat alle de zoonen en dogters van deze Niobe schielyk zyn gestorven aen de peste, niet tegenstaende dat Ovidius deze geschiedenis by brengt als een verdigtsel. Amphion ziende dat hy van alle zyne kinderen beroofd was, heeft zig uyt wanhope doorsteken; en Niobe, zyne weduwe, was over alle deze rampen zoo bedroefd, dat zy daer van spraekeloos wierd. Zulks heeft de poëten naermaels aenleyding gegeven om te vercieren dat zy by Siphilus (alwaer haere kinderen begraeven lagen) in eenen steen veranderd is.

Omtrent dien tyd wierd Mentz op den Rhyn gestigt, welke stad men zegt Hoog- van Neder-Duydschland af te scheyden. Men rekend die voor de hoofdstad der belgische steden van Duydschland. Zy heeft den naem van Mentz gekregen van zekeren Troyaen Moguntinus genoemd, naer de verwoesting van Troyen. Mentz is eene keurvorstelyke en aerts-bisschoppelyke stad. Zommige zyn van gevoelen dat zy aldus zoude genoemd zyn na de riviere den Meyn, eenen geweldigen stroom, den welken van Ptolomeus genoemd word Obrigima, en haeren oorsprong neemd uyt zekere gebergten omtrent Bemerland. De princelyke stad Frankfort, alwaer de verkiezing der keyzers geschied, en tweemael 's jaers grooten koophandel gedreven word tusschen de Duydsche en Italiaenen, word van de zelve rivier in het midden doorgesneden; maer daer is nog eene andere stad Frankfort, veel hooger gelegen als de voorzeyde, op de rivier den Oder.

Isidorus schryft dat het land alsdan ook zynen naem gekregen heeft van den koning Perseus, die uyt Griekenland gekomen wezende, door het geweld zyner wapenen een groot deel van Asien innam, het welk Barbarien genoemd was, om dat 'er schier niet als Mooren woonden; waer uyt zommige willen dat de Persiaenen voor den tyd van Cyrus als onedel geagt wierden.