139
PAMF & PROF (Vervolg hs 124): 4 overgebleven ape blijken soort wachpost betrokke te hebben: af en toe apekop uit spleet tevoorschijn... aandachtig rondkijke...
‘Wor tijd om te handele... moete deze 4 ape eerst overrompele... Pamf... jij naar linkse twee... neem ik andere twee voor rekening. Hoef nie bang te zijn... bijte doen ze nie... wapes kenne ze nie.’ Prof-wenk: opeens uit schuilplaats (krater)... vliegen alstware vooruit... afstand in oogwenk afgelegd... kom bij aap... angstig uit rotspleet naar vreemd vliegend wezen kijkend... angstige gebaren... probeerte vluchte... aap in ommezien te pakke... til aap op as veertje... verwonderd over eige kracht... nou andere aap... probeert uit voeten te kome... tevergeefs... grijp ook deze aap... ziezo...
Prof heef inmiddels ook andere wachter gepakt... tweede... te slim afgeweest... blijkt spoorloos verdwenen... Prof zoeke... alle kante... nergens te vinden... jammer, gaat natuurlijk andere waarschuwen, kan werk erg bemoeilijke...
‘As u deze drie nou opsluit, probeer ik nummer 4 te pakke te krijge...’
Zo gezegd, zo gedaan... ik weg met grote spronge... as reus uit ‘Kleinduimpie’... over heuvels, kloven... grootste gemak... nergens spoor van ontsnapte aap... zoeken, speuren... zonder resultaat... klauter tegen steile wanden, zoek in gaten, spleten... geen aap te bekenne...
Beetje moe geworde... eerst eve ruste voor ik terugga naar Prof... zal wel met ongeduld zitte wachte... Opeens... grote schrik... grote steen rakelings langs hoofd... vliegt zo langzaam... makkelijk met oog te volgen... draai om... net bijtijds... komt weer groot stuk aanwaaien... makkelijk met 1 hand vastgrijpen... waar zit projektiel-gooier? Spring van rots... gelijk steneregen uit alle richtingen... grootste moeite: ontwijken, vangen... ontdek