De reus van Rotterdam

Stadsgeheimen

137

‘Wanneer ist begonne...?’

‘Kwee-nie meer precies... elk geval op un avond... maak me nie al te ongerust over verschijning... tenslotte geen avond meer voorbij... 1 of meer keer hoofd om hoek... vanachter deur, vanachter kast gestoke... begin zakie beetje hinderlijk te vinde... Heb niks tege die beeste... gedachte an hardhandig optrede kom nie bij me op... geen aandacht an besteje... houd vanzelf op... neemte bene... hoe'n vergissing! Blijf vertone... hoef maar eve op te kijke van werktafel... zie droeve paarde-oge... berust... raak gewend an dierlijke metgezel... aanwezigheid stoort nauwelijks nog...

...op un avond... as ik ut nie dach... beginte hinneke... nooit goed... genoegen genome met aanwezigheid... begintie rust nog te verstore ook!

Tracht kalmere... liefhebbers bekende geluide... niks mag bate... Laat herses werke... besluit aanschaf reuze-zak suikerklontjes. Voortaan onder armbereik op tafel... talkes astie ze mond opedoet... arm strekke... klontje pakke... klontje werpe... vangt versnapering behendig op... weer eve stil... weke achter mekaar... kan kamer nie meer zónder voorstelle... ja... hecht

[p. 225]

zelfs... voel intwitief as klontje verwacht wordt... automaties gooie... houd nie meer van werk...’

‘Is dat alles...?’

‘As ut hierbij gebleve was... haddu gelijk gehad... nee! Zakie krijg plotseling andere wending... Op un morge... ijverig an slag kantoorwerk... hoor kollega... altijd over negene... nie eens binnekomme... verbaasde blik op horlozie... koffiemeisje...’

‘Nou al?’

‘Gedachte nog bij werk... ontdoe suikerklontje op schoteltje van omhulsel... schrik op... stem kollega buro tegenover... zozeer verzonke in gedachte...’

‘...altijd extra klontjes van uzelf... is ut niet? Mag ik 1? Graag wat zoeter...’

‘Kijk welwillend op... nie eens verbaasd... zelfde pak... zelfde overhemd... zelfde stropdas... jaren tegenan gekeke... maar wat boven boord begint... onmiskenbaar... inderdaad gewoonte extra klontjes bij me steke... vooral laatste tijd... met da paard elke avond op kamer...’

‘...juist op... voilà...’

‘...ik gul... geef klontje van kantoor... ander had geweigerd... neemt klontje zonder plichtpleging an... achter ze kieze i.p.v. in koffie... haal schouwers op... lomp... maar ja... assie overal op ga lette... hebbie straks geen leve meer... doe net of ik niks merk... paard meer of minder... raak ook an dit bijzijn gewend... Wor te bar as kollega... goeie morgen!... begin te hinneke... as knol op kamer... klontjes bietse... lang na koffietijd. Irritant... vrij drukke afdeling... steeds moeilijker: aandacht bij werk houe... aanmerking afdelingchef... nog nooit overkome... Gegeve moment te machtig... kan nie langer voor me houe... Moet afdeling oversteke: wat wegbrenge magazijn... buig verderop over buro andere kollegaas... fluister:

‘Wassou Verh -’

‘Afwerend gebaar... wijst op ingewikkelde berekening...’

‘Zieje nie da'k bezig ben...?’

‘Ontmoedigd... toeval? As-ik over bewuste kollega wil beginne... mond gesnoerd... ofter kom iemand bijstaan... telefoon gaat... interruptie... altijd wat. Ten einde raad... tik memootje’:

[p. 226]

Aan: chef afdeling

Geachte heer chef,

is u ook opgevallen op onze afdeling... liever onder 4 ogen... gaarne spoedig onderhoud... autr. kollega Verh -

in spanning, uw

(handtekening)

‘Persoonlijk onderhoud sneller dan ik dacht... volgende morgen nog geen 5 minute binne... bij directie geroepen... op staande voet ontslagen...’

‘Wat denktu wel?... gaat zo maar niet... man en paard noeme...’

‘Kollegaas hand geschud...’

‘Veel succes... verdere leven...’

‘Probeer van alles... nog wat... nerges poot an grond.’

‘Getuigschrift?’

‘Mild... geformuleerd... bepaalde zinswendinge... begin op goed geluk... links/rechts sollicitatiebrieve... tijdschriften... losse dingetjes... rubriekje... komt geen pers. kont. of get. schrift an te pas... voorlopige redding... beschik gelukkig over vrij vlotte pen... geen andere kapaciteiten dan licht administratief werk? Had donker uitgezien... geen snabbel-kanse...’

Ochtendpost laatste broodheer: alle andere langzaam... voorwendsel of gegronde reden... medewerking opgezegd... tenslotte ook hoofdred. Lach-Courant... blad opgeheven... bedankt.

Maand sober rondkomen... spaarpotje... wanhopig sollicitere... nergens poot an grond... miste kantoorwerk niet.

Honger knaagt an lichaam, verlamt laatste straal hoop... puf: nog is probere...? Dagenlang doelloos door stad zwerve... gulzug loere... vrete... komfoor.

Avond: rondgedoold... uitgeput... versuft, waas voor ogen... stapvoets... vervolg weg hoofd gebogen, bang...

‘...elk ogeblik in mekaar storte...’

Voel voorbijgangers... hoor wel vaag krete...

‘...die vandaan gekomme...?!’

‘...losgebroke...?’

Te versuft... vrage wasse bedoele... doorlope... straatstene klettere... straatjonge gooit wat... wil straatjonge terechtwijze...

[p. 227]

mond weigert... slechts zeure... koppig/driftig links/rechts schudde... Moedige agent... kom naas me lope... klop op schofte... duw me rijweg op... gewillig... toegesnelde kollega... bit... ruik stal.