De reus van Rotterdam

Stadsgeheimen

135

‘16 april... tante Klazien... ome Krijn.’

Nico komt meestal hele avond op bezoek... niet vreemd dat-ie 1 of meer keer per hele avond van ons toilet gebruik maakt.

Doeter nou verder nie toe... gaat om wat-ie zegt, alstie huiskamer weer inkomt. Eerste keer kijk ik verbaasd op... verklaart niet nader... begint langzaam te dagen... verjaardagkalender op ons toilet. Wat komieke indruk maken deze mij vertrouwde namen... uit mond van iemand die personen in kwestie helemaal niet kent! Glimlachend verontschuldigen... konventionele wandversiering... hangter nou eenmaal... van jongsafan... weet nie beter: komt niemand bij... gaat niemand af... meen: kado 1 of andere schoenezaak.

‘Kome der nie toe... weg halen...’

Waarom ook? Wordt verder nie over gesproken... zaak hiermee afgedaan? April...

[p. 219]

Maand later... voorval lang vergeten:

‘16 april... tante Klazien... ome Krijn...’

Ben an zet (schaak)... exkuseert... zit nog te denken over volgende zet... kijk weer verbaasd op:

‘Ach... die verjaardagkalender...’

‘...van blad verwisselen... vorige maal dat ik hier was, ook al... april... tante... ome... omdat zoon kalender meestal uit drie bladen bestaat... 3 × 4 maanden... na april 1 blad verder... van jullie elk geval... gaat me natuurlijk nie an... geen bezwaar tegen... elke keer as ik bij jullie ben... van jullie toilet gebruik maak... lezen oom en tante... zulle ze wel leuk vinden... asse op bezoek zijn... en rest van familie... pijnlijk? Waardeert u toch zeker ook... herinnering aan geboortedag vier maanden levendig gehoue...’

‘...ken je... zeer precies iemand... voortaan toezicht tijdige wisseling bladen... partij schaak uitspelen, ok? (verloren)’

‘Geef mij jas maar... ga voor... entree!’

‘Ga maar vas...’

Verdwijnt achter eerste deur rechts.

Huiskamerbegroetingswoorde... val met deur in huis:

‘...van jullie hangtaar volkome zonder zin... sorry dak ut zeg... ma... dingen dorens in me oge... eind mei... die van jullie hang nog steeds op eerste kwartaal... As-ie ding toch nie gebruik... halut dan wég... of as-ie nou persee wat op ut schijthuis wil hebbe hange... doe ut dan goed... (hoevie mij nie zo an te kijke...)... voorbeeld: wat Simon Vinkenoog in Parijs had, weet je wel? (hou nou op... beginne ze toch nie an...) wanden vol allemaal verschillende luciferdoossies... filmsterren... Vrijman ze schijthuis in Amsterdam... weet je nog wel directeur? geel en rood geverfd... bril ook.’

Mogelijkheden i.v.m. eigen privaat nooit overdacht... moet toegeven: overdenken waard... nie op eige houtje... klus ouwe reus?

‘Zit wat in... gooi ut hogerop.’

‘...vin trouwus toch...’

‘...je ben op dreef...’

‘...blijft lullen hè... word algemeen weinig an gedaan... nooit op gevallen? Zit je tochmaar deel van je leve... kujje natuurlijk

[p. 220]

tegenwerpe...’

‘Noodzakelijk kwaad...’

‘...zakelijk kwaad... punt twee...’

‘...gader niet voor me lol heen!’

‘...dus dan maar géen decoratie? beetje luxe? kan allemaal waar zijn... verzeker... veel mensen langer binnen blijve dan noodzakelijk... krantje... boek... ideeën opvange...’

‘Jij gaat je eige maar na...’

‘Inderdaad... en ik laat de deur ope staan... en ik blijf doorlulle met iemand in kamer... algemeen berucht...’

‘Meer voorbeelden in literatuur... staven bewering...’

‘...juist omdát ut plaats is voor hoge nood... dus geen geliefkoosd oord... daaróm juist... misdeeld... recht op fraaier uiterlijk...’

‘...in principe... kan met teorie eens zijn.. zit verhaaltje in... artikeltje... zijn toch bladen die in aanmerking kome... specialisatie woning-interieur... jouw onderwerp?’

‘Zeker wel... zeker wel... stuk zo kwijt... kom ik nie toe, druk, gedichten... zit te werke...’

Praten over minder prozaïsche... minder belangrijke onderwerpen? Draaien grammofoonplaten. Afscheid, goeie raad... groeten an/praten met doudelui...

‘Weetje geen ander praatje onder tete...?’

‘Woorden verspreide geen stank... toch?’

‘...weggehaald... word toch nie naar gekeke...’

‘Och... geen las van... hang mijnie inde weg... voor mijn part kunne late hange...’

‘...iets anders voorstelle...’ (hoopvol) ‘muren tóch leeg zijn... wat denkie van beschildere... late...?’

‘Hoe bedoelie... beschildere...? Groen? Nou ja... andere... kléur?’

‘Neeeeee... bedoel echt... echt beschildere... echte schilder, kunstschilder... figuren... decoratie...’

Dach dat je der in bléef...

‘Mooi zat... hele voorkamer vol hangen met geklodder... hoe hete die komediante...?’

Bekende schilder-namen verhaspeld, verbeterd. Herhaalde pogingen, aanwending alle overredingskracht... vergeefs.

Overleg met Nico:

[p. 221]

‘...andere mogelijkheid?’

‘Moet doorgang vinde...’

‘Geen idee...?’

‘Weet wat... doen als volgt... praktiese psigologie... moeten zien wat ut wordt... zien... on de spot... meestal bijdraaien...’

‘Val toch eigelijk wel mee...’

‘Ja... ja... nou ik ut zo zie...’

‘Zoon gevoel... met jouw ouders zelfde... moeten proberen ongemerkt opknappen... vrelemaal versieren... dan opéens... konfrontatie nieuwe “tante Meier’...”

‘Direk op kalkmure werke... kan dan nie... natuurlijk... dekoraties op losse vellen, voorlopig... pakke zut... kunne we mure zelf bewerke...’

‘Ei van Columbus... gefeliciteerd!’

‘Tijg vast ant werk in tijd diek vrij kan make...’

Ingelast bezoek: maten opnemen.

Op un avond... plotseling plan kenbaar gemaakt:

‘...anders komter weer niks van... voor 12 uur terug.’

‘Kust veilig...’

‘Binne half uur bijje...’

Schilderingen opgerold onder arm... tijgen direk ant werk.

‘Moet zegge... resultaat bevalt wel... míj wel!’

‘Proeve...’

‘Zeer... geslaagd... gloof vast dajje derin trap... Dat hebbie méer gedaan... aanleg... mense die der eige nooit voor schilderkunst geïntresseerd hebbe... gros van familie... kunne nie zegge:

Piet Casso... of: wâ-gek!’

‘Dus je ziet ut wel zitte...?’

‘Eerlijk is eerlijk.’

‘Wat heb ik voorspeld?... der door gekrege... zien ut zitte... vonde dat ut erg meeviel... weet je wat Kees zei...?’

‘Kommentaar van familie maar op koop toe neme...’

‘Toffe gozer...’

‘Begin direk...’

Eindresultaat ongeveer identiek ontwerp... twee weken dooie akkertje...

‘Wil nie voor betaald worde...’

‘Materialegeld?’

[p. 222]

‘Plus boekebon?’

‘Neem ik aan...’

‘Wil ut weer wit hebbe...’

‘Stater op...’

‘Vechtege bezware... veel zalt nie bate... Laatste tijd veel meer bezoek dan normaal... allemaal 1 of meer keer naar “tante Meier”... blijve tijd hange...’

‘Afknijpe...!’

‘Slaap gevalle...?’

‘Staan mense te wachte... motte ook zonodig...’

‘Wat un reclame... en dat voor zoon klein huissie!’

‘...en un geredekavel... en un explikaassies...’

‘Godjodelehein... wat hebbie nóu gedaan...’

‘Krijgie... met un kunstenaar in familie...’

‘Weet jij wat ut voor mot stelle?’

‘Zie der van alles in... kunstig gedaan...’

Zelfde liedjes... zo aanlegge... allemaal overhale: jullie poepdoos ook...

‘Nico lekker snabbeltje an hebbe...’

Gaat over tong... prutsers pikke idee... doe je der an? Nico brood uit mond hale... Pers achter gekome... muskiete moeilijk van begrijpe... overtuige... denke alleen eige hachie, primeurtje, kursieffie, kadertje, kolommetje... Houe belofte niet.

‘Misschien hebbie wel gelijk, moe...’

‘Niks mooier dan wit... verjaardagkalender ophange... jij bijwerke...’