71
(VIP) Piloot wou ik worden. Avonturier, iets gevaarlijks. Voor studie was nooit geld thuis. Nooit verder kunne schoppe dan... ja wat ben ik eigelijk? Caféhouder, zit int zakeleven, wil zoveel mogelijk zaken zien te krijgen, zoveel mogelijk geld. Altijd int moeilijke nachtleven gezeten.
Op school vonden ze me niet zo fijntjes: beetje ondeugend, gooide met penhouwers. Af en toe zet ik de schoolmeester op ze kont. Nam nooit zoveel, was aggresief. Na zevende leerjaar gaan werken. Expeditie, magazijnbediende. Binnezitten zat me niet. Na jaar moezik in militaire dienst. Commando's, zware training. Ston klaar om met 80 man naar Libanon te gaan, vrijwilliger. Op laatste moment afgeketst. Diensttijd verder normaal volbracht. Wel even moeilijk geweest. Vechtpartijtjes met sergeantjes... ja, ga je krijgen! Die strepen en sterren... hadden bepaald machtsvertoon. Sergeant vroeg of ik me handen uit me zakken wilde halen.
‘Ze zitten er net zo diep in. Je zei het zo vlug. Red ik nooit meer, moet eve tot cantine met me handen in me zakken blijven lopen...’
Toen ging die aan me lichaam zitten. Toen reageerde ik. Toen lagtie opeens achter een zandhoop te slapen, minuut of vijf. Doorgelopen, maar ja, na kwartiertje... drie maanden
Auteursrechtelijk beschermd