LXIIII, Psalmen end ander ghesangen, diemen in de Duytsche Ghemeynte te Londen was ghebruyckende

Confitemini Domino. Psalm cxviij. I.U.

[p. 35v]

§ Hy maeckt groot de goetheyt Gods, ende verweckter de Ghemeynte toe: wt dien dat hy hem verlost heeft wt allen synen verdrieten Hem beuestight hebbende tot Koningk ouer Israel teghen den wille Sauls, end anderen Regenten des volcks. Waerin hy zick bewijst een warachtigh voorbeelt Christi, Matt.21.

Op de Franchoische wijse des ciij. Psalms, Sus louez Dieu &c.

DAnckt God midts dat hy goet is, sonder mijden, ⁺ Want zijn barmhertigheyt blijft t’allen tijden, Israel nu segge van herten vrij: Dat zijn goetheyt blijft in eewigheyde. Aarons huys oock segghe mit bescheyde: Dat zijn goedertierenheyt eewigh zy.

Die daer den Heer vreezen, laet vrij vermonden, Dat zijn barmhertigheydt blijft t’allen stonden, Doe ick in anckst was, zo riep ick God aen, End hy heeft mij verhoort ende gsteld in’t breyde, De wijl de Heer dan vast staet aen mijn zijde, So vreeze ick niet wat de mensche doen kan.

De Heer is voor my mit mynen bystandren, ⁺ Zo zal ick zien mijn wil aen mijn vyanden, T’is beter te hopen op den Heer zacht: Dan op den sterflicken mensch te betrauwen, Ia beter is’t op God zijn hoep te bauwen, Dan op Uorsten hoe groot sy zijn gheacht.

Als wouden my vele menschen omringen, Ick hoep’ze door s’Heeren Naem

+ Dauid danckt God dat hy tot een koninc Israels zy opgenomen end ontfanghen.

+ Dauid wt vaerlicheyt end benautheyt is in breede ruste bracht.

[p. 36r]

 

wel te ringhen, Als wouden zy my omringhen tot leydt, Zo sy gedaen hebben, ick wou’se alle, Zonder ontsicht gantschlick bringen ten valle, Door des Heeren Naem end bystandicheyt.

 

 

 

So sy my schoon als biezwermen omringhen, Als doornen vyer zick bluscht haest end geringe, Sy sullen oock zwijcken end ondergaen, Ick hoep’se door s’Heeren Naem t’oueruallen, Du vyand du heefst my willen doen vallen, Maer de Heer heeft my zijn bystand ghedaen.

 

 

 

De Heer is mijn sterckheyt end mijn ghesanghe, Mijn salicheyt oock wanneer ick ben banghe, In der gherecht en huysen hoortmen niet, Anders dan een stem vol allerley ieugden, De wijl des Heeren rechter hand, t’onser vreuchden, Seer groote dingen ghedaen heeft met vliet.

 

 

 

S’Heeren rechte hand heeft geweest verheuen, ⁺ Ende heeft groote daden krachtlick bewesen, Ick sal niet steruen maer sal leuen fijn, End sal s’Heeren groote wercken verkonden, Hy heeft my wel ghestraft, ick moett’ vermonden, Maer heeft my niet ghegheuen in doots pijn.

 

 

 

Doet op die poort des tempels den gherechten,⁺ Toegheeyghent, end inghegaen ten rechten, Ick wil louen God mit dancksegghing zaen. Dese poort is Gods poort waer door in treden, De gherechten, ick wil dy Heer danck reden, Dat du my heefst verhoort end by ghestaen.

 

 

 

De steen den, als onnut, hebben ver-

+ Dat Dauid het leuen behouden heeft, zijn vyanden ouerwonnen, het rijck bekommen, dat schrijft hy Gode toe, end niet syner wijsheyt kracht of deucht.

+ De geloouigen bewijsen haer dancksegging voor de ontfangen weldaden.

[p. 36v]

 

worpen, ⁺ De boulieden, Dese is tot ’s houes hooft worden, Mit grooter eer: dits van den Heer gedaen, End het is wonderbaer in onsen ooghen, Dit is de dach daer in wy ons wel moghen Uerheugen, den de Heer heeft aengheuaen.

 

 

 

Wy bidden dy O Heer wil ons nu hoeden, End in deser gelucksaemheyt behoeden, Ghelucksalich is die daer kommen is, In des Heeren Name hoochlick ghepresen. Wy die daer wt des Heeren huyse wesen, Alle gheluck wenschen v toe ghewis.

 

 

 

De Heer is sterck end zal ons fijn verlichten. Bindt den osch aen des outaers hoorne dichte. Dy bist mijn God ick sal dy dancken frisch. Mijn God ick sal dy mit loue verheffen, Na Gods lof, mits dat hy goedt is, wilt treffen, Want zijn barmherticheyt doch eewich is.

+ Het is wonder van Dauid, dat hy na sulck een veruolch ende veriaghen tot de kroone gekomen is, mer noch grooter van Christo den Heere &c.