LXIIII, Psalmen end ander ghesangen, diemen in de Duytsche Ghemeynte te Londen was ghebruyckende
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrij§ Dauid bidt God den Heere, dat hy niet alleen de Ioden, maer oock de Heydenen met zijn kennisse begauen wil, het welcke hy oock ghelooft dat geschieden sal: Daerom vermaent hy oock alle volcken om God te louen ende te dancken.Op de Ouerlantsche wijse des selfden Psalms.
ONs God wil ons ghenadich zijn,
En synen zeghen gheuen,
Uerlicht ons met zijn aenschijn,
Hier end in’t eewich leuen,
Op dat wy Heyden leeren fijn,
Zijn weghen t’allen tijden,
Ende de salicheydt diuijn,
Die hy ons om verblijden,
Ons schijnt sonder vermijden.
Die volcken dancken dy O Heer,
| |
[pagina 17v]
| |
En prijsen dynen Name,
Sy verheughen in dyne leer,
En iuychen vrolick t’samen,
Dat du recht vonnist dat volck al,
Dat hier woont beneden,
En leydet dat na dijn gheual,
In de Hemelsche steden,
Daer blijschap is met vreden.
De Heyden dancken dy eenpaer, Ga naar voetnoot+
Sy louen dy ghenadich,
Want du maecktst de aerde vruchtbaer,
En gheeft vruchten ghestadich,
En seghent ons met oueruloedt,
Met dyne gauen krachtich,
Du seghenst ons tot ons behoedt,
Dies moeten wy ghedachtich,
Dijns wesen Heer almachtich.
|
|