Psalmen Davidis
(1566)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrijin Nederlandischer sangs-ryme
[Folio 64v]
| |
licht, die du verdryuest de nacht der sunden ende alle blendtheyt des ghemoedes: ende hebst, ghelyck als den dach ten arbeyde, also de nacht ter ruste der menschen verordent: wy bidden dy, geef onsen lyuen sodane ruste, dat wy daerdoor, gestercket, bequame syn moghen, onse beroepinghe, na dynen wille, te beleydene. Matighe oock onsen slaap, dat des niet te vele, of onordentlick sy, dat wy an lyf ende siele onbeulecket blyuen: ia dat onse slaap geschiee to dyner eeren. Erlucht de ooghen onses verstandes, Ga naar voetnoot+ dat wy in doode niet ontslapen: mer altydt wachten dat wy wt deser elende verlosset werden. Bescherm ons onder dyner heyligher hoede, voor allen anuechtinghen des duyuels. Ende, dewyle wy desen dach sonder groite sunden teghen dy, niet toegebracht hebben, so bidde wy dy, o Heere, dat, ghelyck als nu alle dinghen op erden, mit duysternisse bedeckt syn, du oock also door dyne oneyndtlike barmherticheyt, alle onse sunden bedeckest, dat wy huerenthaluen van dynen anghesichte niet verstooten werden. Gheef oock geduldt, | |
[Folio 65r]
| |
ruste ende troost, allen krancken, bedroeueden, ende angeuochten herten, door Christum Iesum onsen Heere, die ons gheleert ende beuolen heeft te bidden, Onse vader die du etc. Wil in ons oock stercken, dat ware Christlike ghelouie, ende ons altydt darinne bestendich bewaren, als wy desseluen bekentenisse nu doen, ende spreken, Ick gelouie in godt den, etc. |