Hondert Psalmen Davids mitsgaders het ghesangk Marie, t'ghesangk Zacharie, t'ghesangk Simeons
(1561)–Jan Utenhove–
Auteursrechtvrijde thien Geboden, de artikels des Gheloofs, t’ghebed des Heeren &c. ouerghesett in Nederlandschen dichte
§ Een droeuighe klaghe der gheuanghenen Ioden, in Babylonien. Huer vierighe begheerte, so wel van’t voorspoed Ierusalems, als van’t teghenspoed der Edomiten.§ Op de wyse des lxxxiij. Psalms.
AEn Babylons waterstroomen aendachtigh
Saten wy, end weenden synde ghedachtigh
Des bęrghs Sion, Godes Ghemeynten reyn
| |
[Folio 137r]
| |
Midden onder Babels volck, in’t ghemeyn,
Klaeghden wy, end hebben, mit druck beuangen,
Onse harpen aen de wilghen ghehanghen.
Want daer hebben, die ons leydden gheuanghen,
Van ons beghęrt die lustighe ghesanghen,
Segghende, singht ons wt Sion een lied:
Wy seyden, hoe souden wy in verdriet,
Singhen s’Heeren lied, of spelen mit handen,
Dewyl wy syn verstroeyt, in vrémde landen?
Ierusalem so ick dyner verghete,
Myn rechtɇ hand moet des spelens konstɇ end wete
Vergheten, myn tongh my kleuɇ aen den mond.
So ick dyns niet ghedencke t’aller stond,
Ierusalem, pryßlick vol aller dueghden,
Die daer d’oorsaeck bist aller myner vrueghden.
Welaen dan, Heer, sy doch eenmael ghedachtigh,
Der kinderen Edom, die sick seer prachtigh
Hielden’die wyl de stad Ierusalem
Verwoestet ward, na syner daed loon hem,
Die daer wtriep mit onbeschaemden monde.
Dat sy reyn af, reyn af gae tot den gronde.
O Babylons dochter die daer salt werden
Vernietight gaer, end gants gheslecht ter ęrden,
Ghelucksaem werdt die dy verghelden kan
Het grusaem quaed. dat du ons heefst ghedaen,
Ghelucksaem werdt die dyne kinders kleyne,
Aengrypen sal, end stooten aen den steyne.
|
|