26 Psalmen

Het Argument des Cxx. Psalmms.

¶ De Propheet begheert van loghenachtighe tonghen ontslaghen te zijn, hem beklaghende van de boosen, dat hy mit haer gheen vrede (die hy soeckt) kan vinden.

Ad Dominum cum tribularer.

I. V.

⁺ Wanneer ick was in teghenspoet,
So riep ick God an mit der spoet,

+ De godzalige in teghenspoet tot God roepende worden verhoort.

[p. 43]

 

End hy heeft my mit blijden schyne,

 

Uerhoort so hy eenpaerlick doet,

 

De zyne in druck end pijne.

 

 

 

⁺ Ach Heere God mijn ziel beurijdt,

 

Uan boose lippen t’alder tijdt,

 

Die niet dan loghenen vertellen,

 

Ende haren naesten onghemijdt,

 

Twee tongich eewelick quellen.

 

 

 

Wat kan de valsche tonghe doen,

 

Anders dan twist ende tweedracht broen,

 

Als een krachtighs mans scherpe pijlen,

 

End gloyende kolen van houte groen,

 

So is zy tot allen wijlen.

 

 

 

⁺ Wee my dat ick als vreemdelingk,

 

In Misech ben: d’welck is een dingk,

 

(Om t’volckx boosheyt) zwaer om verdraghen

 

In Cedaers tenten oock ballingk,

 

Blijue ick te menighe daghen.

 

 

 

Ick hebbe te lang ghewoondt mit haer,

 

Die niet sochten dan twist eenpaer,

+ Het perijkel ende venijn der valscher tonghen.

+ Die van Mesech woonden in’t Noorde van den Iootschen lande, end die van Cedaer in’t suyde

[p. 44]

 

⁺ Als ick haer van vrede vermelde,

 

Sy hebben niet gheuraeght daerna,

 

Maer teghen my haer zy stelden,

+ De godloose soecken twist de godzalige vrede.