Logo DBNL
25 Psalmen (1557)

25 Psalmen

(1557)–Jan Utenhove–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Het argument des .127. Psalms.

¶ De Heylighe gheest leert dat allen arbeydt aller menschen te vergheefs sy sonder Godt. Ende datse gheluckich syn, die in alle dinghen op de handt Gods sien: By den welcken hy de menschen vermaent, dat se haer betrouwen op God setten.

Nisi dominus edificauerit

 
+ Waer Godt niet self dat huys op richtt,
 
End besorcht alle dinck daer inne:
 
So is mit ons niet wtgherichtt,
 
Uerloren is kracht mit sinne
 
Alle moeyte,
 
sorgh verghelfs oock gaet,
 
Als Heeren hulp ons niet by staet.
 
Alle arbeydt is verloren.
 
 
 
Waer God niet self bewaert de stadt,
 
En bouwet torren ende mueren,
 
Daer helpt gheen ghelt noch menschen raet,
 
Alle arbeydt is verloren.
 
Waer God de wake niet self grypt aen
 
Ons waken is vergheefs ghedaen,
 
Alle konst ende list moet falen.
 
 
 
Daerom merckt op end siet se aen,
 
Die sonder ghelooue hier leven,
 
Sy soecken hier broodt mit vroech opstaen,
 
Dat God so niet wilt gheuen,
 
Den Gods gheloouighen sulcks gheschiedt,
 
Ia slapende al en sorghen sy niet,
 
Die haer op hem verlaten.
 
 
 
+ Des lyfs vruchten syn kinderen veel,
 
Uan God tot eender eruen.
 
Dien hy tot loon gheeft wien hy wil,
 
End laet niemandt verderuen.
 
Mit seghen hy alle dinck veruult,
 
Doer hem alle nootdruft wert ghestilt,
 
Wt rechter ghenade ende conste.
 
Die pylen syn ins Ruesen macht,
 
Als hy wil gaan ten stryde,
 
En schiet die waer hy heeft ghedacht,
 
Recht voer hem of ter syden:
 
So syn alle menschen ionck ende aldt,
 
In s Heeren handen ende ghewalt,
 
Hy wilt se alle besorghen.
 
 
 
Laet ons dan betrouwen op syn wordt,
 
En mercken op syn handen:
 
Hy sal ons helpen na end voort,
 
Dat wy niet gaen tot schanden:
 
Den koker hy ons vullen sal,
 
So hebbent wy ghewonnen al,
 
Uoer onse vianden alle.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

lied