Heidelbergse catechismus

Christelicke onderrichtinghe, ghelijck die in kercken ende scholen der cheur vorstelicken Paltz, ghedreuen oft gheleert wort

Auont Ghebedt.

GHeliefden in den Heere Jesu Christo, laet ons voor dat aenghesicht Gods neder knielen, hem wt grondt onses herten aenroepen, ende spreken:

HEere God Hemelsche Vader, dewijle ghy na dyne godlicke wijsheyt de Nacht gheschapen hebt, den Mensche tot ruste: ghelijckerwijs als ghy hem den Dach verordineert hebt tot arbeydt: So bidden wy dy, wilt ons dyne ghenade verleenen, dat wy also rusten met den lichame, dat doch alle tijdt onse herten in dyne liefde wacker blijuen, ende dat wy also alle Wereltlicke sorge van ons af leggen, om ons te verquicken na noodtdrufte onser swackheyt, dat wy doch dyner nemmermeer en

[fol. 40v]

vergeten maer dat alle tijdt de ouerdenckinge dyner goetheyt ende ghenaden, in stedigher ghedachtenisse by ons blijue. Dat oock onse Consciencie ende gemoedt door sulcken middel, hare inwendighe Gheestelicke ruste hebbe, ghelijck dat lichaem ontfanght syne wterlicke ruste. Daer beneuen, dat onse slaep niet onmatich en zy tot ledicheyt onses vleeschs: Maer alleen tot onderhoudinghe onses swacken natuers, op dat wy also dies te gheschickter zijn, om dy te dienen.

Wilt ons doch oock bewaren onbesmet, aen lijf ende ziele, ende ons behoeden voor alle perikel: Dat oock onsen slaep tot dyner eeren ghedijen mach. Ende nademael desen dach niet en is voorby ghegaen sonder menichuuldighe ouertredinghe (nademael wy arme ellendige Sondaers zijn) so bidden wy dy, ghelijck als alle dinghen nu verborghen zijn, door de duysternisse die ghy op Aerden seyndt: Dat ghy oock also wilt alle onse sonden begrauen, door dyne bermherticheyt, op dat wy niet om der seluer willen verstooten en worden van dijn aenghesichte.

Gheeft oock ruste ende troost, allen krancken, bedroefden, ende aen-

[fol. 41r]

gheuochtenen herten, door onsen Heere Jesum Christum, de welcke ons also heeft gheleert te bidden:

Onse Vader, &c.
Ick ghelooue in God, &c.