zijnde glasslijpers, zoo mogelijk, voor te staan. Hij legde aan het congres een motie voor, die aangenomen werd. Deze hield in, dat, zoodra noodig, alle glasbewerkers van de heele wereld de Maastrichtsche stakers financieel zouden steunen om voor hen het grondwettelijk recht van vereeniging te helpen veroveren.
De sociale misstanden, die in Maastricht, niettegenstaande de katholieken de macht hadden, hemeltergend waren, leidden er toe, dat vele sociologen zich gedrongen gevoelden de erbarmelijke ellende, waarin het arbeidende volk gedompeld was, te bestudeeren, een studie, die er aanleiding toe gaf, dat zij hun banvloeken uitbazuinden naar de vier windstreken en de machthebbers er op wezen, dat hier het proletariaat met totale vernietiging bedreigd werd, dat het ten prooi geworpen was aan den nimmer te verzadigen moloch der geldschraperij.
Hoe menigmaal is er niet een rilling door het volk van Nederland gegaan bij blootlegging van nooit gehoorde feiten? Hoe menigmaal heeft niet heel de bevolking op spontane wijze de loonslaven der Regouts gesteund, als zij soms den ongelijken strijd aanbonden tegen de nooit volledig geschetste ongerechtigheden en sociale misstanden?
Het voor velen verholen probleem, hoe het onder die omstandigheden mogelijk was, dat deze arbeidersgroepen zoo menig bewijs van spontaan klassesolidarisme ten toon spreidden, hoe het mogelijk kon zijn, ondanks niet te benaderen moreelen en stoffelijken druk, vooral toegepast door den met het werkgeversdom samenspannenden Clerus, dat het Maastrichtsche proletariaat steeds de vanen der opstandigheid wijd ontplooid hield, ja, dit is een psychologisch mysterie, dat toch dit zegt, dat het proletariaat - hoe diep ook terneergeslagen - onoverwinnelijk is.
Het is bekend, dat de Maastrichtsche Sociaal-Democratie nog steeds groote belangstelling ondervindt en dat zij in de beginjaren der opkomende arbeidersbeweging een korte spanne tijds -