Zedenzangen

(1720)–Carolus Tuinman– rechtenstatus


Schynvrienden. Toon: Galatea geestig dier. 1. Heet en koud uit eenen mond, Zo men wil te blaazen: Is de schaadelykste vond. Die 't niet zien, zyn dwaazen. Vuur in d'een, in d'ander hand Water, vonkt en blust den brand. D'eene stoot iets neder, D'ander richt het weder. 2. Zulke gasten zyn het volk, Die wel vriend'lyk kussen, En in 't herte dan een dolk
[pagina 70]
Wringen ondertussen. Die, terwyl zy u een fleem Geven met hun honigzeem, Na de galle tasten, Als zy u verrasten. 3. Weet dit, zulk een dubbel man Draait met alle winden. Als hy voordeel vinden kan, Hy ontziet geen vrinden. Wee hem! die daar vast op gaat: Wyl hy vleyende verraad, En naar zyn belangen Zal de huik verhangen. 4. Snyd een mes dus wederzyds, Vaart men met twee passen; Scheid u daar van af by tyds, Eer zy u verrassen: Want wanneer men 't minst vermoed, Zetten zy u dwars den voet, En om 't minste brokje Keeren zy het rokje. 5. Wacht u dan van zulk een mensch. 't Zyn verraaders streeken. Die ik tot myn vrienden wensch, Draag ik met gebreken. Maar aan zulk een dubbelheid, Is myn vriendschap opgezeit. 'k Gruwel van die wegen: 'k Wil 't aan niemand plegen.