Zedenzangen

Zelfsbehagen.

Toon: Bergamasco.

Eigenliefd'-en zelfbehagen

Ziet geen feil in eigen werk,

Wat gebreken and're zagen.

Doch dat is een dwaasheids merk.

Menig meent (ô malle droomen!)

Dat 'er nooit een schooner ei

Is van iemand voortgekomen,

Dan het geen hy zelve lei.

Yder zal zyn popje streelen,

Als wat liefs, met aapenmin,

En daar kinderlyk meê spelen;

Want hy heeft in 't maakzel zin.

't Brilglas, daar hy door gaat kyken,

Verft, bedekt, vergroot en vleit:

't Doet een muis een os gelyken,

En dus word zyn oog misleid.

Zag hy door zyn buurmans oogen,

't Quam vry anders voor 't gezicht:

Maar nu wil hy zyn bedrogen,

[p. 19]

 

En niet beter onderricht.

Wil hem iemand feilen toonen:

Licht'lyk word hy ongezint.

Hy ontkent, of zal verschoonen.

Eigenliefde maakt hem blind.

't Oog kan buiten 't al ontdekken,

Maar 't en ziet zich zelven niet.

't Is schier dus in 't zien der vlekken,

Van wat door ons zelf geschied.

Niemand moet in and'ren laaken,

Daar hy zelf aan schuldig staat;

Maar het zelf eerst beter maken.

Geeft dan and'ren goeden raad.