Beginzel van hemelwerk

Bestaande in mengelzangen over menigerlei uitgelezene geestelyke en stichtelyke keurstoffen, tot zielverlustiging, op veelerhande rymtrant en toonen

[p. 205]

't Heilig zaad.

Toon: Ah qu'il est doux d' aimer une Bergere.

Hoe pryslyk is 't in droessem van de dagen,

En 't midden van een krom, verdraait geslacht,

Onstraflyk zich, als kind'ren Gods te dragen.

Als sterren vol van glans in donk'ren nacht.

Die straalt in 't duister

Met meerder luister.

Godzaligheid toont dan haar grootste kracht.

Is iemand vroom by zulken tydgenooten,

Die toonen, dat ze zyn van 't Heilig zaad,

't Is wel: maar meer zal dat de deugd vergrooten,

Zo zy volherd, in 't algemeene quaad,

En niet wil loopen

Met groote hoopen,

Maar, steeds alleen den hemelweg begaat.

Al leeft en zwemt een visch in zilte baaren,

Nog blyft hy zoet, hoe zeer hem 't zout omgeeft.

Een Noäch zal zyn vroomigheid bewaren,

Hoewel hy in een booze wereld leeft.

Die smetteloosheid

In zo veel boosheid,

Doet blyken, dat men veel genade heeft.

Gods ooge zal nauwkeurig achting geven

Op die zich van de wereld onderscheid,

Hoe zeer vermengt, verdrukt, bespot zy leven.

[p. 206]

 

Om hen is 't, dat zyn oordeeldag nog beid.

 

Dan zal die komen,

 

Als alle vroomen

 

Voltallig zyn, ter Hemelheerlykheid.

Al is 't, dat God gerichten brengt op aarde,

Hy weet hen te bewaren voor die straf:

En schoon zyn reê hun lichaam niet en spaarde;

Zyn vloek, en wraak, de prikkel, is 'er af.

Dus zyn die dingen

Slechts tuchtigingen,

Of middel, daar God grooter goed door gaf.

Gods goedheid word van boozen wel genooten,

Om vroomen wil, wanneer hy heil verleent.

De wereld mag hen smaaden, en verstooten:

God acht hen hoog, hoewel zy anders meent.

Zy is niet waardig,

Die zy boosaardig

Mishandelt, en 'er 't harte voor versteent.

Het is om hen, dat God nog wel zal dulden

De zondaars, en langmoedig zulke draagt,

Die waardig zyn, dat om die gruwelschulden,

De bezem des verderfs hen straks uitvaagt.

Al schynt wel 't koren

In 't kaf verloren,

Om 't graan is, 't dat het vuur nog wel vertraagt.

Had Loth met zyns gelyken nog maar negen,

By 't snood gespuis van Sodom ingewoont,

De Hemel had geen hel van zwavelregen

Op hen gestort. Zyn straf had nog verschoont.

Neemt dan Loths wandel,

[p. 207]

 

En Sodoms handel,

 

Ten spiegel, hoe Gods gunst, en wraak beloont.