Beginzel van hemelwerk(1720)–Carolus Tuinman– AuteursrechtvrijBestaande in mengelzangen over menigerlei uitgelezene geestelyke en stichtelyke keurstoffen, tot zielverlustiging, op veelerhande rymtrant en toonen Vorige Volgende [pagina 70] [p. 70] Waarschouwing. Toon: Zuster, die de blinde wereld enz. 1. Zo lang gaat de kruik te water, tot zy eindelyk eens breekt'. 't Gaat dus met den zondaar mede, wyl ten laatsten God ook wreekt. Lange zal hy wel verdragen; maar hy komt met zwaarder straf, Als hy, schoon men hem dus tergde, uitstel tot bekeering gaf. 2. Borgen is niet quyt te schelden, als een dwaas zich wel verbeeld, Die zo zorgeloos, en dertel met zyn ziel, en leven speelt. 't Is al, vrede, lange jaaren, enkel wellust, en vermaak, Wat hy droomt, en zelf nog heden oversnelt de dood hem vaak. 3. Denk niet: God heeft my vergeten, en zyne oogen zien my niet. O! hy let op u wel zeker, en hy tekent wat geschied, In zyn schuldboek. Schoon hy lange zyn verdraagzaamheid betoont. Wee hem! die ze zal verachten. 't Word met zwaarder wraak beloont. 4. Hebt gy dikwyls quaad bedreven, en zyt echter vry gegaan: [pagina 71] [p. 71] 't Einde zal 't eens al betalen, en daar op komt alles aan. Leeft een Zondaar hondert jaaren, dan nog zal hy zyn vervloekt. Hy vervult zyn zondenmaate, 't geen God op zyn tyd bezoekt. 5. Als gy veiligst denkt te wezen, is 't verderf wel op uw' hiel, Dat niet over u en sluimert. Dus verliest gy lyf, en ziel, En moet eeuwiglyk beweenen in des afgronds zwavelvlam, Dat uw' onbezonnen harte zynen tyd niet waar en nam. Vorige Volgende