Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 162]

Als jij weg bent

I

Als jij naar school bent en ik in m'n boeken
zit te koekeloeren, dan moet ik voortdurend vloeken
om de herrie en 't huilen in de hoek:
daar wenen de theedoek en 't pakje kroepoek.

Want iedereen mist jou. Naast 't vaatje zout
staan 't flesje stout, de havermout en de strijkbout
droef te jammeren en te jeremiëren; de schuimspaan
pinkt ontdaan uit elk oog 'n traan.

En naast ons hompje brood staat weer die klotebotervloot
aanstellerig te schreeuwen: ‘Help, ik ga dood!’

En tot ieders verbazing komt plotseling 't tafellaken
vol te zitten met wel duizend gillende winkelhaken.

En zowaar, 't scheelde niet veel of de paneermeel, 't vaat-
je nootmuskaat en 't scheerapparaat kregen 't ook te kwaad.

[p. 163]

II

Als jij weer thuis bent en ik vanaf m'n bureau met boeken
naar jou loop te zoeken, dan moet ik voortdurend vloeken
om de herrie en 't huilen in de hoek:
daar wenen de theedoek en 't pakje kroepoek.

Want iedereen omhelst jou, iedereen is uit z'n gewone doen:
de pollepel rukt uitzinnig aan 'n geveterde schoen,
de pannelapjes maken schunnige grapjes, de sjuulepel
zingt: ‘Niemand weet, niemand weet dat ik Tepel-

steeltje heet’, de oven zit alweer (want dat is vast
tarief) saxofoon te spelen boven op de keukenkast:

tot aan de broodplank staat de keuken blank: 't medicijnkasje
waagde weer 's heel onverwacht z'n weelderig plasje;

de garde is al oud, hij zingt hortend wat in z'n baard,
hij zingt: ‘Jazeker, jazeker, eigen haard is goud waard!’