Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 149]

De gieter

Je had wat water verzameld in 'n regenton
en stond juist op 't punt de planten te begieten,
toen je de gieter uit je hand liet schieten
en liet vallen in de modder. Verschrikkelijk!, van on-

der tot boven zat je vol spetters; vooral je blauwe
badstofsokken en gele broedpakbroek. Ik zei: ‘Waarom
doe je dat nou, ik vind je werkelijk gruwelijk stom!’
Je zei niets, je keek me met kouwe

ogen aan, maar ik lachte luidkeels en liep
naar binnen: tot je me weer naar buiten riep,

en vroeg of ík dan de bloemen wilde begieten.
‘Vanzelf!’ zei ik. Ik liet de gieter wel niet schieten,

maar: 'n plotselinge watervloed...!: met wat wrichten
was 't je gelukt stiekum de ringen van de ton te lichten!