Samle fersen (= Verzamelde gedichten)

Zij weent.....

Zij weent... in 't schemerlicht des weemoeds glanzen d' ogen,
En helder reine smart bedauwt heur poezle wang.
Het blonde kopje houdt zij peinzend neergebogen;
Haar ronde boezem hijgt; heur leden schokken bang.
Zo zit zij treurend daar, de handen saamgevouwen,
De schoonheid en de smart in 't heerlijkst beeld vereend.
Blik haar deemoedig aan, die reinste van de vrouwen;
O, zie haar en aanbid; de lieflijke... zij weent.