Samle fersen (= Verzamelde gedichten)

Muzyk

Oan M. de Boer ta syn njoggentichste jierdei

Troch it libben, nomle grize,
Troch de keale wrâldske fjilden,
Mids 't gekreau om jild en eare
Het J' in freonlike ingel laat;
Oer dat platte wrâldske libben,
Oer dy swarte stoppelfjilden
Het dat bern út heger oarden
't Sie fan heger wille spraat.

Dêrtroch, wêr Jo foet ek trape,
Rûnom mette 'r bliere blommen,
Moaie planten, himelfruchten,
Opkomd út dat ingle-sie;
Swietrook sweve 'r om dy blommen,
Kleuren glânzgen op dy planten,
Dêr Jo each, foar 't heechste iepne,
Wiere, ynsilge nocht oan hie.

[p. 279]

 

Oer Jo holle sweve in hillich

 

Koar fan keine himelsangen;

 

As in simfonije rûsde

 

't Libben oan Jo ear foarby;

 

En de laits fan lokkige oeren,

 

En de trien, skriemd yn 'e stiltme,

 

Hiel Jo libbensliet teraande

 

Ta ien súvre harmony.

 

 

 

Yn Jo herte, nomle grize,

 

Wie in wel fan 't klearste wetter;

 

Fan dat herte wâle in bliere

 

Stream fan sangen oer ús lân;

 

En as Jo de snaren poenden,

 

Wie ús eigen siele 't spylark,

 

Dat him foege yn klang en mjitte

 

Nei it triuwen fan Jo hân.

 

 

 

Sjonger, preester fan it hege,

 

Dy mei 'n wiereekwalm fan toanen

 

Ut it stof, út tsjusternisse

 

't Minskehert omhegens fiert,

 

Nim de tank oan fan dy Friezen,

 

Dy't as bern Jo sang al songen

 

En waans bern wer rûze litte

 

Oer Jo grêf datselde liet!

 

 

 

Grize freon! Jo jierren kliuwe!

 

Yn 'e fierte hearr' J' it oargel

 

Fan 'e himeltimpel spyljen -

 

't Rûst, in wolkomstsang allyk.

 

Tankber, as wy foar Jo binne,

 

Sill' Jo wêze ta dy oere,

 

Dat Jo bleke lippen jitte

 

Lústerje foar 't lêst: Muzyk!