Samle fersen (= Verzamelde gedichten)

Edda-runen

De leffert, foar syn libben bang,
Untrint, hoe dom, de striid.
Hy wit net, wat it swurd oars die,
Docht langsom no de tiid.

Wiis wêze is goed, mar al te wiis
Moat nea in minske n't wurde;
Dy, wat er wit, mar wit foar fêst,
Dy kin 't rûnom wol hurde.