De gouden oogst

[p. 52]

[Het was te San Cristina. Een oude cederboom]

Het was te San Cristina. Een oude cederboom
verbreidde zijn kruin boven ons hoofd. De zee was blauw.
Ter tafel geurde 't ooft, gouden schuimde de wijn. - O Vrouw,
waarom werd mij zoo eensklaps het hart ongehoord loom,
en was 't me of gij, troostend, uw hand op mijn schouder leidt?