Tuiltje van geurige dichtbloemen op Franschen bodem geplukt

[p. 130]

Aan Rozalyn.

Keer in deze oorden, Rozalyn!

Gy, schoone, door myn hart verkozen,

Die altoos my zult dierbaar zyn!

Keer weêr: wy hebben ouden wyn;

Keer weêr: wy hebben nieuwe rozen.

Eens word in dit bekoorlyk dal,

Waar eens het graf ons houd omsloten,
Gebloemt' geworpen, wyn vergoten,

Maar zeg me of ons dit baten zal?

't Gevoel ontvlied ons met ons leven;
Zo ras we aan de aarde zyn ontheven

Ontwykt ons ook al 't zoet van de aard'.

Geen wyn, geen bloemen zyn me iets waard',

Wanneer zy my geen vreugd meer geven.

Keer in deze oorden, Rozalyn!

Gy, schoone, door myn hart verkozen,

Die altoos my zult dierbaar zyn!

Keer weêr: wy hebben ouden wyn;

Keer weêr: wy hebben nieuwe rozen.

roman.