Proeve van minnezangen en idyllen. Deel 3

[p. 20]

Blandine.

Op het zoomtje van de beek

Zit Blandine, droef bewogen,
En de traantjes uit hare oogen

Maken grond en steenen week

Op het zoomtje van de beek.

Op het zoomtje van de beek

Klaagt zy aan de stille stroomen
Hoe de rust haar wierd ontnomen,

Toen haar Chromis ontrouw bleek

Op het zoomtje van de beek.

[p. 21]

 

Op het zoomtje van de beek

 

Dorst hy Dirce in de armen prangen,

 

Streelde en kuschte hy haar wangen

 

Tot hem eere en schaamte ontweek

 

Op het zoomtje van de beek.

 

 

 

Op het zoomtje van de beek

 

Zit Blandine thans te treuren,

 

't Goudgeel hair aan 't hoofd te ontscheuren;

 

En de jeugd van gantsch den streek

 

Kout van 't zoomtje van de beek.

 

 

 

Op het zoomtje van de beek

 

Roept Blandine, droef en teder,

 

Wreeden Chromis vruchtloos weder,

 

En dan stort zy, doodsch en bleek,

 

Neêr op 't zoomtje van de beek.

 

 

 

Op het zoomtje van de beek,

 

Waar zy lykcipres laat groeijen,

 

Roept zy, daar haar tranen vloeijen:

 

‘Dat ik ras van smart bezweek

 

Op het zoomtje van de beek!’