Proeve van minnezangen en idyllen. Deel 2

[p. 12]

Nikander.

‘Ontdek my eens, Nikander!

Waarom, sints ik u ken,

En als myn' minnaar groette,

Ik gantsch veranderd ben?

Niets kon myn hart verrukken,

Noeh trof my, vóór dien tyd,

En alles streelt myn zinnen,

Sints gy myn minnaar zyt.

[p. 13]

 

Toen zag ik, onverschillig,

 

't Geen thans my treffen kan:

 

Natuur streelt thans myn harte...

 

Wat is hier de oorzaak van?’

 

 

 

‘Het is, omdat van 't leven

 

't Genieten niet begint

 

Vóórdat men, dierbre Kleïs!

 

Zich minnen ziet en mint.’