Gezamenlijke dichtwerken. Deel 7-9

[p. 63]

De kleine bedelaarster.

Ik kom uit mijn dorpjen: ik kom om wat brood;

Ik dool door het slijk en de slibber der straten;

Mijn kleed is gescheurd en mijn voeten zijn bloot;

Mijn moeder is krank en mijn vader is dood:

Wij schreiden zoo luid, maar het mogt ons niet baten.

Hebt meêlij, hebt deernis, mijnheer en mevrouw!

Och, sluit niet uw ooren zoo koel voor mijn klagen:

De nacht is nabij, en ik bibber van kou;

Mijn moeder is krank van gebrek en van rouw:

Och, geeft mij wat brood: ik zal nooit u weer vragen.

[p. 64]

 

Neen, noemt mij niet lui, niet vrijpostig en stout;

 

Ik zou wel zoo graag leeren breijen en spinnen!

 

Reeds sprokklen mijn broêrtjes ons vlijtig wat hout;

 

En, zijn ze eens - als ik nu - zoo groot en zoo oud,

 

Dan zullen zij werken, en eerlijk wat winnen.

 

 

 

Och, moest gij eens, rijken, zoo keurig gekleed,

 

Zoo kostbaar gevoed! onze ellenden ervaren;

 

Des winters zoo naakt en des zomers bezweet,

 

Gaan beedlen langs straat om een dronk en een beet!..

 

Och, moog er u God toch altoos voor bewaren!

 

 

 

Naar het Engelsch van wordsworth.