Gezamenlijke dichtwerken. Deel 7-9

[p. 35]

De biddende.

Zie, Laura knielt: 't is of van boven

Een lichtkrans om haar lokken daalt:

Ze is schooner in 't godvruchtig loven,

Dan Rafaël ons de onschuld maalt.

Zie, Laura bidt: Gods englenscharen

Slaan in verrukking herwaarts 't oog;

Als of het Abels offers waren,

Zoo stijgen Lauraas beên omhoog.

Ja, zij gevoelt in 't vlekloos harte

Reeds hier omlaag zich ginds verwant,

En, los van aardsche vreugde en smarte,

Doorzweeft zij 't hemelsch vaderland.

[p. 36]

 

o, Wie haar dus, in stil vertrouwen,

 

Zich neer zag vlijen op de kniên,

 

Wie haar de handen mogt zien vouwen,

 

Hij heeft in beter sfeer gezien.

 

 

 

Naar het Hoogduitsch van matthisson.