Di eerste boek van Moses, genoem Génesis

[50]

[p. 134]

50. Betreuring, Balseming en Begrafenis van Jakob, vs 1-14.

En Josef val op di angesig van syn vader en huil

op hom en soen ver hom. - En Josef gebiid syn knegte,
di dokters, om syn vader te balsem; en di dokters
balsem ver Isra'el. - En 40 dage werd vervul ver hom;
want so word di dage vervul van di wat gebalsem
worde; en di Egiptenaars beween ver hom 70 dage.

En di dage van syn betreuring was verby, en Josef

spreek tot di huis van Farao en sê: ‘As ek nou guns
in julle oge gekry het, spreek tog assebliif in di ore
van Farao en sê: - Myn vader het ver my laat sweer
en het gesê: Kyk, ek sterwe, in myn graf wat ek ver
my gegrawe het in land Kanaan, daar sal jy ver my
begrawe. Daarom nou, laat my tog assebliif opgaan,
en myn vader begrawe, en ek sal weer kom.’ - En
Farao sê: ‘Gaan op, en begrawe jou vader, soos hy
ver jou laat sweer het.’

En Josef gaan op om syn vader te begrawe, en same

met hom gaan op al di knegte van Farao, di ouste
van syn huis, en al di ouste van Egipteland, - en di
hele famili van Josef, en syn broers, en di famili van
syn vader; net di kindertjiis, en hulle skape en hulle
beeste laat hulle bly in land Gosen. - En daar gaan
same met hom op sowel wa'ens as pêrderuiters, en dit
was 'n baing grote trek. - En hulle kom by di vloer
van Atad, wat o'erkant di Jordaan is, en hulle hou
daar 'n rouplegtigheid wat baing groot en plegtig was,
en hy maak 'n roufees o'er syn vader van 7 dage. - En
di mense van di land, di Kanaanite, siin di rou by di
vloer van Atad, en hulle sê: ‘Dis 'n grote rou van di
Egiptenare, daarom noem hulle di plek¹ Abel-Miz-
raim, wat o'erkant di Jordaan is. - En syn seuns doen
an hom soos hy ver hulle gebiid het, - want syn seuns
breng ver hom na land Kanaan toe, en begrawe ver
hom in di spelonk van di grond van Magpela, wat
Abraham gekoop het, di stuk grond ver 'n erfbegrafe-

1 Rou van Egipteland.

[p. 135]

14.

nis, van Efron di Hethiit, in di gesig van Mamre. - En

 

Josef keer terug na Egipte toe, hy, en syn broers, en

 

almal wat same met hom opgegaan het om syn vader

 

te begrawe, nadat hy syn vader begrawe had.

Josef verseker syn Broers dat hy hulle alles vergewe het, vs. 15-21.

En di broers van Josef siin, dat hulle vader dood

was, en hulle sê: ‘Altemit sal Josef ver ons haat, en
vergeldende sal hy ver ons vergelde al di kwaad wat
ons ver hom gedaan het.’ - En hulle stuur 'n boodskap
na Josef toe om te sê: ‘Jou vader het bevel gegé
voor syn dood en gesê: - So sal julle an Josef sê: Ag,
vergewe tog di misdaad van jou broers, en hulle sonde;
want hulle het jou sleg behandel; mar nou, vergewe
tog nou assebliif di misdaad van di knegte van di God
van jou vader!’ En Josef huil toen hulle met hom
praat. - En syn broers kom oek en val neer voor syn
angesig, en hulle sê: ‘Kyk ons is ver jou tot slawe!’
- En Josef sê an hulle: ‘Moet ni bang wees ni!
want is ek dan in di plek van God? - En julle, julle
het kwaad teen my gedenk, mar God het dit tot goed
gedenk, om te doen, soos dit vandag is, om veul volk
in di lewe te behou. - En nou, moet ni bang wees ni,
ek sal ver julle onderhou, en ver julle kindertjiis.’ En
hy vertroos ver hulle en praat na hulle hart.

Josef syn Bevel en Dood, vs. 22-26.

En Josef woon in Egipte, hy, en di famili van syn

vader; en Josef lewe 110 jare. - En Josef siin Efra'im
syn kinders van di derde geslag; oek di seuns van
Machir, di seun van Manasse, werd op Josef syn kni'e
gebore. - En Josef sê an syn broers: ‘Ek sterwe, en
God sal ver julle seker kom besoek en ver julle opbreng
uit hiir-di land uit na di land toe wat Hy gesweer het
an Abraham, an Isak, en an Jakob.’ - En Josef neem

[p. 136]

 

'n eed af van di seuns van Isra'el, en sê: ‘Sekerlik

 

sal God ver julle kom besoek, en julle sal myn bene

 

hiirvandaan af opvoer.’

26.

En Josef sterwe, 110 jare oud; en hulle balsem ver

 

hom, en hy werd in 'n kis geset in Egipte.