Ridder fan Snits. Diel 3: Boete

[p. 5]

Gearfetting fan it earste en twadde boek

Yn 1365, it jier doe't Rienk Bockema fyftjin waard, kaam er yn ferset tsjin syn âlden. Heit Bocke Doedinga wie yn syn eagen te slop foar tsjerke en boargers. En mem Reynke Donia behannele har soan mei in kâld hert.

Rienk Bockema libbe syn argewaasje út yn de reidsompen, noard fan de Hookslinke, mei't er it famke Lipkje fan Goaiïngasweagen oantaaste. De ferhâlding mei syn âlden, benammen mei de mem, en it foarfal by de Hookslinke behearsken suver syn hiele libben.

Hy socht yn it begjin nei in heit-figuer: de rûge haadling Walle Galama fan Aldegea, de heareboer Fekke Sickinga fan Goaiïngea en kening Edward III fan Ingelân. Mei de troep fan Walle Galama makke er de kontreien fan de Fluezen ûnfeilich. De dochter fan Fekke Sickinga, Bot, troude er mei. En foar kening Edward III gong er op krústocht tsjin de Turken.

In mem-figuer fûn Rienk Bockema yn Marije, dy't yn de Midsieuwen njonken har soan Jezus algemien fereare waard. Mar de Leave Frouwe waard ek in soarte fan hillige plakferfangster fan alle froulju dy't yn syn libben in rol spilen.

Foar syn moed yn de striid tsjin de Turken waard Rienk Bockema troch kening Edward III ta ridder slein.

Ut it houlik fan Rienk Bockema en Bot Sickinga waarden twa dochters berne, Hisse en Hylck. Om't Bot net foar in soan soarge en har eigen paad gong, ûntstie der stadichoan ferwidering tusken man en frou.

Rienk seach yn Ygo, de soan fan Sjoerd Jongema en Makke

[p. 6]

Wiggers, in mooglikheid om syn eigen gemis te kompensearjen. Hy naam de jonge yn tsjinst en gong fertroulik mei him om.

Doe't Ygo Jongema it berjocht fan de ferdrinkingsdea fan Bot oerbrocht, kamen by Rienk Bockema twivels boppe. Om't er him skuldich fielde, naam er op oanstean fan pastoar Jehannes it beslút om mei Ygo op pylgerreis nei Jeruzalem te gean.

Underweis moeten ridder en skyldfeint de Joad Jakob, dy't werom woe nei it lân fan syn foarfaars. Wat tichter se by it Hillige Lân kamen, wat mear Rienk Bockema him ôfkearde fan syn meireizgers. By Jaffa sloech er in oar paad yn, nei de berch Thabor, dy't er earder lizzen sjoen hie. Doe't er úteinlik siik yn Jeruzalem oankaam, waard er opnommen yn it Fransiskaner kleaster, it wenstige ûnderdak foar kristenpylgers. Dêr hearde er fan muonts Gottlieb dat er de hillige opdracht krige om foar 1400 in krústocht te ûndernimmen tsjin de Litouwers.

Doe't Rienk Bockema weromkaam yn Snits, waard it fermoeden sterker dat syn frou Bot fermoarde wie. Der bestiene sterke oanwizings dat boatebouwer Wamme Alderts, dy't troud wie mei Lipkje fan Goaiïngasweagen, de dieder wie.

Undertusken socht Rienk Bockema in tal Snitser jonges út, dy't er hurde foar de striid tsjin de Litouwers. Doe't er op 'e Snitser jiermerk fan in Starumer skipper hearde dat de Hollanners it Sint Odulfuskleaster oerfallen hiene, koed er syn troep daliks ynsette. Mar it wie te let.

Dan begjint it tredde boek.