Door de dagen (onder ps. Polleke van Mher)

[p. 1]

Door de dagen
Indrukken van Polleke van Mher.

Dageraad

In het oosten hangt 'n witte
streep, die langzaam openrekt;
't schijnt 'n plas van troebel nat waar
rooden inkt wordt ingelekt.

Vurig purper zijgt er tusschen
met 'n regen van smaragd;
't wemelt al deureen en doodt de
zwarte geesten van den nacht.

Op de natbedauwde velden,
langs het diepgeploegde voor,
dik opeengepakt, beweegloos
hangt 'n melkwitte smoor.

Ginds 'n leeuwrik, zoetezingend,
vleugelt naar de wolken heen
en wat later valt hij neder
in het koren lijk 'n steen.

Uit het oosten, groot en rond gelijk
de bodem van 'n ton,
kopergeel en afgesneden
rijst 'n glorieuze zon.

In de reine morgendstilte
kondigt, langgerekt 'n haan
op 'n afgelegen hoeve,
't worden van den morgen aan.