Met een oogslag had Roze Kate alles overzien wat op het schavot gebeurde.
Zij zag hoe de beal de moordende bijl door de lucht zwaaide en dat akelige schouwspel had haar een zoo hartverscheurenden schreeuw ontrukt, dat de beul er een oogenblik over onthutst, de bijl beweegloos boven zijn hoofd hield.
Dit oogenblik, die enkele seconde, was de redding voor Everard!
- Houdt op! Houdt op! weerklonk terzelfdertijde eene zware gebiedende stem, de stem van Walkiers.
Hij ijlt voort naar het schavot, de thans half bewustelooze Roze Kate steeds meêvoerend.
De beul echter ging de strafuitvoering voltrekken.
De procureur generaal, getroffen door het voorgevallene, gaf hem nu een wenk dat hij wachten zou.
De vreeselijke bijl zakt naast den beul neer, deze kijkt beurtelings den procureur en de aansnellende zonderlinge groep aan.
Een hevig rumoer onstond onder het publiek dat thans niet meer te bedwingen vooruit dringt.
Everard wendde nu insgelijks het hoofd naar den kant der Groote Markt.
Hij ziet Walkiers, hij ziet Roze Kate en, getroffen deinst hij.
Walkiers stormt rechts op, dwars door de aansnellende menigte, en boven de hoofden uit steekt hij thans een gevouwen perkament waaraan het vorstelijk zegel hangt.
Hij beklimt de trede van het schavot, steeds gevolgd door Roze Kate en gaat het gevouwen perkament aan den procureur - generaal overreiken.
Walkiers blijft op de bovenste treden staan.
Hij hijgt, doch, vol zinnelooze blijdschap zijn hoed weggooiend, zwaait hij zegepralend de armen in de lucht roepende:
Vonnis verbroken! Vonnis verbroken! Everard gered!
Daar ziet hij den geredde en onstuimig werpt hij zich in zijne armen.
- Hier, Roze Kate, hier, roept hij, en het meisje dat gevoelloos bij de trapleun was blijven staan, vooruit trekkend, duwt hij haar in de armen van Everard.
- Roze Kate is een engel, roept hij: zij heeft alles bewerkt, zij heeft u gered!
Everard kreeg een zenuwschok.
Inmiddels heeft de Procureur-Generaal het perkament ingezien en onmiddellijk nadat hij het vorstelijk zegel als echt herkend had, gaf hij bevel Everard Dirix vrij te laten en hem van zijne boeien te ontdoen.
Nu wierp zich Everard in de armen van Roze Kate, terwijl uit het volk een machtig gejubel opging.
- Maar om Godswil toch, wat is er gebeurd? vroeg Everard, hoe hebt gij dit mirakel kunnen bewerken?
Auteursrecht onbekend