Versjes en liedjes voor 't jonge volkje

[p. 30]

Pietje Nooittevrêe.

Mijn buurtje, dom en grillig,
Vindt nergens vrede mêe;
Men noemt hem ook niet anders
Dan Pietje Nooittevrêe.

Wanneer hij 's morgens opstaat,
Is 't altijd wat te vroeg;
En gaat hij 's avonds slapen,
Dan is 't niet laat genoeg.

Het eten wil niet smaken,
't Is flauw of wel te zout;
Het wêer is voor ons ventje
Te drukkend of te koud.

De school met al haar meesters
Is hem een ware hel;
Daar moet hij zweeten, wroeten,
Daar straft men veel te snel.

Na schooltijd, onder 't spelen,
Moet hij de voorste staan;
En gaat het naar zijn zin niet,
Dan is er ‘valsch gedaan’.

[p. 31]

 

't Is één geklaag en grollen,

 

Eén kijven, anders niet;

 

Ik vraag mij, hoe zoo'n kerel

 

Zichzelf nog gaarne ziet!

 

. . . . . . . . . . .

 

Als ik u iets mag raden,

 

Laat hen maar liefst met vrêe;

 

Laat ze in hun vet maar braden,

 

Zoo'n Pietjes Nooittevrêe!