merken, dat ze die nogal overdreven vond. Ik vond het gewenst, daar als mede-intellektueel van die dokter, tegenin te gaan, en zei, dat je in zulke dingen nooit voorzichtig genoeg kon zijn. ‘Maar ze zal met d'r leren zo achter raken,’ zei de moeder bezorgd, ‘en m'n man en ik zijn niet de mensen om d'r te helpen, ziet u.’
Ik stelde haar lachend gerust, dat het best 'n paar weekjes lijden kon, en ik probeerde er Koba (die erg verlegen deed, en maar zenuwachtig d'r dikke broertje zat te knuffelen) in te betrekken: ‘Hè, Koba, wat zeg jij, da's gauw genoeg weer ingehaald, zó gauw schieten we bij ons in de klas niet op.’ Koba grinnikte maar wat. En haar moeder hield vol, dat d'r tegenwoordig met leren héél wat kwam kijken, dat zei d'r man ook altijd. ‘En hier Koba is tot nog toe geregeld verhoogd, maar m'n man zegt ook, als ze 'es zitten bleef, nóu: alleen de schande al, en dan een vol jaar achter, in de derde klas al, nóu. Op die manier loopt het mis....’
Ik heb werkelik 'n ogenblik beduusd gezeten, en het gevoel gekregen, dat moeder Hellendoorn komedie speelde; maar aan de manier, waarop Koba, langs het kopje van het spartelende broertje op haar schoot, met een ernstige, bijna tragiese blik naar mij keek onder die zorgelike toekomst-beschouwing van haar moeder, zag ik opeens, dat in dit gezin werkelik de school-loopbaan zo gewichtig werd opgenomen - hoe komiek het mij ook aandeed. ‘Daarom hadden we gedacht, als 't nou nog lang moet duren,’ (ik schoot onwillekeurig in een lach, want ‘het’ had precies al anderhalve dag geduurd!) ‘als u dan 'es wat werk opgaf....’
‘Nou maar gelooft u mij maar, ten eerste zal het hoogstens een kwestie van 'n paar weken zijn....’ (‘God bewaarme, meester, u noemt nog al wat, 't is zonde,’ viel ze hartig uit).... ‘maar al moet ze máánden thuis blijven, al komt ze pas de dag vóór de verhoging terug, zij gaat méé náár dé víérde klás. Heus.’
't Was, achteraf beschouwd, min of meer overdreven stout van bewering, maar tot zo iets wor-je geprikkeld als die mensen zo naar de andere kant overdrijven....