De schadt-kiste der philosophen ende poeten

[p. 323]

Nievw liedeken; op de wyse:
Wy Beuenaers alhier by desen,

OVer Neptunus woeste goluen
Sweefde Mercurij schichtich snel,
Doen by nae Conste lag gedoluen
Door Boreas stuyr bittich-fel.
Hoort Const-beminners algelijcke,
Riep hy, met s'Trompets heelder clanc,
Compt Croont tot Mechel Redenrijcke;
VVant sy bloeit aen s'wijsheyts ranc.

Der Goden Bod is voort getogen;

Hy sloeg sijn wiecken dapper vast,
En heeft Zeeland heel deur geulogen,
Om Voldoen, dat hem was belast.
Doen ontspranc in Mij de Geest seere,
Soo dat ick most doorliefd' eer lanc
Ten hemel heffen dees Maegts eere;
VVant sy bloeit aen s'wijsheyt ranc.

Orpheus wilt met my ontwecken,

Speelt op v Herp' tot haer gerijef;
Apollo wilt een tacxken trecken
Van Daphne uw' verandert lyef,
Schenckt dat den Nymphen en Najaden,
Datse Croonen dees' Maghet blanc;
Donder noch Blicxem can haer schaden,
VVant sy bloeit aen 'swijsheyts ranc.

Phoebus laet uw' straelen schieten

Ouer haer, die 't nutt' constich stelt;
Aurora wilt met Daeuw' begieten
De blomkens in Elysy-velt,
Laet dese schoone op en neder
Daer wandelen met haeren danc.
In alles sy gelijckt den Ceder,
VVant sy bloeit aen 'swijsheyts ranc.

Prince.

Eere en lof zij dese wijse

Maghet; sy maeckt den droeuen bly.
Gelijcklijck uwe Stemme rijse,
O Musen Susters ses en dry.
Als Hippocrene vloeit sy machtich;
Vreede woont oock in haer beuanc.
Op Helicon is sy wonachtich;
VVant sy bloeit aen 'swijsheyts ranc.

Minne baart Solaes.