De schadt-kiste der philosophen ende poeten

[p. 252]

Nievw liedeken op de wyse;
Aurora quam wt t'shemels baen.

ONlanckx in eenen droom ick lagh,

Becommert in mijn sinnen,
My docht in Iouis troon ick sagh,
Veel Goden en Godinnen,
En oock wt reynder minnen,
Quaemen daer onbelaen,
Veel Nymphen en Najaden,, claer
Die brochten groene paden,, daer
Iouis heeft haer ontfaen,

Apollo met vreughden daer spranck,

Riep de neghen, als caeren,
Elck akcordeerde daer met sanck,
Op fluijten en op snaeren,
Phoebi ded' openbaeren,
Veel bloembens op het groen,
Adonis als den dommen,, quam
Iouis doen al dees blommen,, nam
Gaf Pallas de Peoen.

Miuerua van Iouis gheuergh,

En liet haer niet vernoeyen,
Sy stelde's op den twee-tack bergh,
Om lief-lijck te doen groeyen,
Met-schaeders het besproeyen,
T'welck deur Pegasi voet,
Ras wt den steen ontsloten,, is
Dus werdt dees blom beghoten,, fris
VVt Deliconsche vloet.

De neghen Muses tot beurijt,

Ghinghen dees blom om-ringhen,
Mercuri quam daer oock verblijt,
Op dat hy soud' vol-bringhen,
Met Fama sonderlinghen,
Al wat Pallas ghebiet,
Dat alle mineruisten,, coen
Saturni met const-listen,, voen
T'welck al-soo is geschiet.

Prince.

Fama vloogh ras wyt ende breedt,

Met wicken tot versoeten,
Op dat elck hem maeke bereedt,
Om de Peoen te groeten,
Sy quam my oock ontmoeten,
My docht ick wierdt ghenoot,
Dat ick my soud' ter feeste,, spoen
My docht ick was van d'eeste,, doen
Ick wt den slaep ontschoot.

Let op v Abvvs.