Refereyn.
HEt waer een wonderlijck wonder, werdich vertelt,
Dat daer eenen hoop blinde waeren gestelt
In een wilde boschaijgie, vol dornen geplant
En sulcke blinde daer in bleuen gequelt
Sonder Leytsman dolende, aen elcken cant
Die ter wylen naer hen beste verstant
Elck een straet playsant, soechten om passeren
En dat sulcke straeten, te samenderhant
Sporden het Vaderlant, daer t'hert sou begeren
Dit waer een wonder werck, weert om te hanteren
Dees blinde aerbeyders, duncken my wesen voorwaer
Die oude Philosophen, want hun ordineren
Sijn als straeten, lustich, elck leijdende vruchtbaer
Want meest haer lieden leeringen, voor en naer
En is anders niet, soo bleyckt metter daet
Dan t'volck radende tot Deucht, seggende haer
Die goet,, doet,, t'quaet,, laet,, gaet,, door die open straet,
HEn schriften, en belijden moetmen dan aenmercken
Want sy geleert hebben als wijse clercken
Dat daer een wesen, oft form is alderdinghen
Eenen Godt der Goden, niet om verstercken
Soo Socrates belijdt, en Plato sonderlingen
En dat den seluen goet was door sijn volbringhen
Van het schepsel der eeren, en het firmament
En dat daerom elck mensch, sijn selff moest dwingen
Tot het goet doen, want sy waeren int quaet gewent
Hier om, als Democretus smenschen sotheyt verblent
Aenmerckt, soo spot hy met haerlieden, dwaes bedrijuen
Heraclitus tot dat syn leuen heeft geent
Weende hy seer, soo Philosophen schrijuen
Om dat den mensch meer soeckt, t'geen dat hier moet blijuen
Dan die soete Deucht, die hem moet comen te baet
Elck mach dan mercken, om t'best te beclijuen
Die goet,, doet,, t'quaet,, laet,, gaet,, door die open straet.
| |
OM elck dan, doer die open straet te wijsen
Soo is haerlieden aerbeyt, seer weert om prijsen
Want sy waeren verlicht met claer naturlijck licht
Hun leer is, die goet doet, sal int goet veriolijsen
En die quaet doet int quaet, welck nemmermeer en swicht
Hierom hoe die sonden waeren swaerder van gewicht
Hoe sy hunlieden, oock meer hebben mishaecht
Voor Keysers Coningen, hadden sy geen ont sicht
Al worden sy gebannen, wt hun landt geiaecht
Siet wat een getrouw herte tot die deucht draecht
Sy bleuen stantvastich, met deuchden becleet
Tegen gulsicheyt, heeft hun aermoede versaecht
Soo Plato, voor syn Discipels maeckte bereet
Met water, en broot, deden sy hun meester bescheet
Want soberlijck leuen met eenen cleynen staet
Brenght den mensch tot wijsheyt, daer hy dan al doer weet
Die goet,, doet,, t'quat,, laet,, gaet,, door die open straet.
| |
Prince.
ALsoo den mensch met het hooft, is opwaerts gheschapen
Moet hy syn solaes, in hemels dinghen rapen
En niet gelyck syn die beesten der eerden
Maer vliegen met den Arent, vrij sonder slapen
Want seyt Aristoteles, die eens d'licht aenveerden
En met de helder son, verlicht wort groot van weerden
En dan wederom op d'eerd neder quam gedaelt
Hy soude schemelen in syn volherden
En qualijck sien, hoe dat die sonne straelt
Edel Prince dan comt toch ende haelt
Wt der Philosophen leer een smaeckende keerne
Op dat Diogenes, al schijnt het gedraelt
V niet en soecke met synder lanteerne
Aenmerckt dan dees blinde, en haer straeten geerne
Die elck sullen leyden diese niet en versmaet
Want t'is voor elck een vaste pileerne
Die goet,, doet,, t'quaet,, laet,, gaet door die open straet.
Hoop is T'soetsts.
|
|
Auteursrechtvrij