De schadt-kiste der philosophen ende poeten(1621)–Jan Thieullier– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 198] [p. 198] Refereyn. EEn deel Edelmans wesende gescheyden Van haeren Coninck door eenen swaeren slach Gongen mistroistich lancx bosschen en heyden Soekende een sterck Casteel te bereyden Genaemt de waerheyt, soo schoon als men veel sach Daer sy hen bleuen rusten menich jaer ende dach Maekende ondertusschen menighe goede leer Om de booscheyt wt te royen sonder verdrach En de menschen te brenghen tot Deucht en eer Daer elck van hen oock als meester ende heer Socht synen euen mensch te behaeghen En om dat sy van boosheyt souden nemen den keer Deur Leydsaemheyt sonder in deucht te vertraghen Soo en vreesden sy geenen tegenspoet noch plaeghen Maer waeren tot die waerheyt volkoemen gesint Al leyd hen de boosheyt veel listen en laeghen Want die de waerheyt bemint, gerusticheyt vint. DEes verlaten Edelmans op der waerheyt Casteel Sijn die oude Philosophen, door den geest verlicht Die welcke die waerheyt sochten voor t'beste deel Oock mede verciert als het schoonste Ieuweel Want berghen heuuelen hebben sy ront om geslicht En met hun leeringen elck een soo gesticht Dat sy als Thorens dit Casteel vercieren Een Godt der Goden seyt Plato groot van gewicht Die het al heeft gescapen menschen en dieren Iae Thales seyt hy doersiet hert en nieren Voor desen hunnen heer en hebben sy niet gespaert Eenigen arbeyt om elck tot waerheyt te stieren Van in die ionckheyt tot dat sy werden geiaert Al heeft hen den nijt dick in volherden beswaert Met seer schoene wercken hebben sy die verblint Die sy als vierige pylen, wt schoten vermaert Want die de waerheyt bemint,, gerusticheyt vint. [pagina 199] [p. 199] DIe Philosophen dan die dit Casteel besaeten Hebben wel gehoept, ia vast betrout Dat een stichtelijck leuen hen meest mocht baeten En dat ter contrarie de boosheyt doet haeten Ia den mensch in blintheyt onder die voeten hout. Diogenes was op dit Casteel soo stout Dat hy geen vyanden ter werelt en myde Niet dat hy daer toe gebruyckte siluer oft gout Sulckx en begeerde hy niet maer hy ginck ten strijde Met wapens van armoede en was soo blijde Als sy die Coninghen oft Keysers waeren genaemt. Democretes bespotte int breet en wijde Die dulheyt van allen menschen seer onbeschaemt Dat sy die waerheyt verlieten welck niet en betaemt Hier om seyt Antisthenes v wijsheyt ontbint Dat ghy inder waerheyt oock blijft versaemt Want die de waerheyt bemint, gerusticheyt vint. Prince DEn Prince der waerheyt dan niet om volprijsen Dat hy oock die waerheyt bemint hebben sy gelooft Hierom hebben sy hem willen eer bewysen. Seer gestaedelyck en elck deuchdelyck spysen Als redelycke menschen op stekende t'hooft: Hierom al die in ghiericheyt waren verdooft Oft in gulsicheyt deden hun vermoghen Seyt Aristoteles dat sy souden syn berooft Van derwaerheyt licht en hen seluen bedroghen En een leugenaer die eens heeft geloghen Al spreeckt hy met der waerheyt men gelooft hem niet Maer die de borstkens der waerheyt hebben gesoghen En die om der waerheyt wille syn leuen liet Dat syn die rechte Campioens hoe dat gheschiet Die om der waerheyt wille Lieffs Lieffde verslint Eer sy die waerheyt souen laeten in verdriet Want die de waerheyt bemint,, gerusticheyt vint. Reden doet Recht. Vorige Volgende