|
| |
| |
| |
Refereyn.
GHeen dinck op aerden is soo seer te prijsen
Dan het vaderlants eer, ick moet bewijsen
Hoe ons de oude Romeynen gaen leeren,
Hoe menigen strijt heeft men op sien rijsen,
Maer sy hebben haer oock als wijse heeren
Te weer gestelt, en men sach haer oock keeren,
Gheen vyanden soo sterck, die sy oyt wilde schouwen,
Marcus Sergius om't vaderlant te vermeeren,
Verlosten tot Romen mannen en vrouwen,
Hy had liefd' te beurijden sijns vaders landouwen,
Want dat en behoort men doch niet te verlaten,
Maer u bloet te wagen, wanneer t'compt in benouwen,
Voor ons vaderlant, den sin wilt wel vaten,
Al was Marcus Aurelius hooch van staten,
Hy toonden hem voor het vaderlant, constant,
En verlosten het lant, die doen in lijden saten,
Goet,, bloet,, men stellen moet,, vroet,, voor't vaderlant.
ALexander den coninck ouer de werelt wijt,
Hoe beminden hy het vaderlant in sijnen tijt,
Den Philosooph Democritus heuet beschreuen,
Dat hy hem soo seer noyt en had verblijt,
Al was hy bouen allen menschen verheuen,
Hy socht des vaderlants eer, en daer beneuen
Socht hy noch meer werelden te weten,
Daer hy naer liet grauen wijt buyten schreuen
Ter eeren het vaderlant door sijn vermeten,
Ten heeft Codrus oock niet geheel gespeten,
Die lieuer sterft de doot dan der meer wert verslagen,
En heeft soo het vaderlants gramschap gesleten,
Daer sy in waren in dien daghen,
Het vaderlants verdriet is seer te beclagen,
Dus laet ons het beschermen cloeck ter hant,
En met rede vrymoedich ons leuen waghen,
Goet,, bloet,, men stellen moet,, vroet,, voor't vaderlant.
| |
| |
TRoost dan het vaderlant, ghy sijghet schuldich,
Voor te staen met hert en sin dryvuldich,
Wanneer dat ghy't sult vinden in verdriet,
Pompeius van moede was hy geduldich,
Maer tot het vaderlants eer hy altijt riet,
Want ander landouwen en achten sy niet,
Siet elck prijst sijn vaderlant bouen al,
Daer het kiecken gekipt is, vat mijn bediet,
Sou't daer niet geerne wesen mede in't getal?
Soo oock een jegelijck by groot en smal
Soeckt des vaderlants eer tot in de doot,
Om de eer moet men wachten vry den herden bal,
Wanneer men dat vaderlant siet in noot,
Doet dan als de Romeynen dede seer groot,
Die niet en schonden der Francen grooten brant,
Maer brochten het vaderlant wt s'vyants poot,
Goet,, bloet,, men stellen moet,, vroet,, voor't vaderlant.
| |
Prince.
COmt dan al die het vaderlant beminnen,
En wilt den Prince oock helpen winnen
Sijns vaderlants eer tot sulcker stonden,
Wanneer de boose opsteken haer vinnen,
Siet dat u vaderlant niet en gaet ten gronden,
Maer wordt lieuer met Eleaser verslonden,
Die voor het vaderlants eer in dien percken
Al sijn gestoruen, som in haer sonden,
Wilt des vromen getrouwicheyt nu bemercken,
Compt oock van Hector cloeck als den stercken,
Die hem toonde voor het vaderlant schoon,
Doen Troien benout was, sach mense wercken,
Ia en achten haer leuen niet meer als een boon,
T'is u vaderlants eer, dat ghy in persoon
Dan self u toont, wanneer ghy't siet in schant,
Oprechte trouwe spant dan wijt de croon,
Goet,, bloet,, men stellen moet,, vroet,, voor't vaderlant.
Bemint de Devcht.
|
|
Auteursrechtvrij