De schadt-kiste der philosophen ende poeten

[p. 71]

Refereyn.

⁺ OFtmen vraeghden: wat is voor den mensch schadelijck?
Antwoort vry: de tong, als sy niet en wort bewaert,
⁺ Want een tonge die is onuersadelijck,
Ende me een tonge die is versmadelijck,
Als sy daer wert beuonden van quaden aert,
De tonge die is dan met goet en quaet gepaert,
Want sy can het selfde keeren ende wenden,
⁺ Dus wiltse dan bedwingen eerse v beswaert,
Want sy brengt veel menschen in groot elenden,
En men heefter van de tong oock veel sien schenden,
Die geenen stercken toom voor haer en conden crijgen,
Maer wel sijnser aen, die haer seluen kenden,
En die haer eygen quaet oock wel costen swijgen,
Want de tong canmen deucht en ondeucht aentijgen,
⁺ Dus leert v seluen kennen, seyt hy euen seer,
Een die sy seluen kent, de deucht sal voor hem nijgen,
Want wijsheyt en de deucht t'spruyt al vuyt dese Leer.

DE tong can leugens en de waerheyt spreken,
⁺ Maer de waerheyt is eenen versekerden loon,
Het is eenen schilt diemen niet en can doorsteken,
Eenen tijt die niemant en sal gebreken,
Een deucht die de hemelen can verweruen schoon,
⁺ De waerheyt verlicht het aertrijck voor den persoon,
En regeert de gemeynte in allen goet wesen,
⁺ De waerheyt is een gesontheyt, en spant de croon,
En t'is een syroop die ieder can genesen,
Een sonne die altijts schijnt voor den mensch gepresen,
Een blomme en een cruyt dat niet en verdroocht,
⁺ De waerheyt is noch alsoo wy connen lesen,
Een deucht een cracht die gheen cranckheyt en gedoocht,
⁺ De waerheyt is eenen top die daer is verhoocht,
En daer een ieder op rust tot elcken keer,
Oock is sy een see-caert daer den stierman naer oocht,
Want wijsheyt en de deucht t'spruyt al vuyt dese Leer.

+ Anacharsis.

+ Demosthenes. Cicero.

+ Pithagoras Pitacus. 4. in Grie. Afranius. Anacharsis.

+ Phitissche Orakel.

+ Chilo den 5 in Grieck.

+ Epimenides

+ Anexarchũ

+ AEschinus.

+ Een Philosooph.

[p. 72]

 

NOch moet ick voor goet haer leering houwen,

 

Want Plutarchus en Plinius seer out bedaecht

 

Moesten Cato prijsen, en op sijn leering bouwen,

 

Want veel deuchden van hem gingen sy aenschouwen.

 

Sy seggen dat hy noyt iemant en heeft gevraecht

 

Naer wat nieuws, d'welck de sommige altijt behaecht,

 

Oft hoe dat de menschen in haer huysen leuen.

 

Plato schrijuende en heeft hem niet seer beclaecht,

 

Van eenen die hem tot seggen wilt begenen,

 

⁺ Een die begheerich is ende daer by neuen

 

Wilt weten de daeden van een anders doen,

 

Is meer sijns vyants vrindt, soomen vint beschreuen,

 

Dan hy is sijns selfs, t'compt al door sijn tong coen,

 

⁺ Gheen lichter dinck en isser, wilt dit wel beuroen,

 

Dan iemant te berispen, ende noch veel meer,

 

Gheen swaerder dan te sijn berispt auont en noen.

 

Want wijsheyt en de deucht t'spruyt al vuyt dese Leer.

+ Dionysius.

+ Pindarus.

Prince.

PEnetus en wert in gheen ondeucht beuonden,
Al wast dat hy van sommige wert veracht, siet
Om dat hy niet en berispten de sonden,
Die hy sach gebeuren t'elcken stonden,
Als ick sonder sonden ben, hoe dat het geschiet,
Soo sal ick haer berispen, en oock anders niet
Antwoorden hy haer, verstaet wel dese reden:
⁺ Een Coninck had een Philosooph in sijn gebiet,
⁺ Daer hy sijn giften wel aen wou besteden,
Die hem geseyt heeft, ick ben wel te vreden
Met een deucht, die ick v sal laten weten,
De grootste deucht die wort v van my gebeden,
Dats dat ghy my niet en openbaert v secreten.
⁺ De deucht is dan een maet daermen mee can meten
De wijsheyt, al is sy inden mensch nu cranck en teer,
Nochtans baert sy de deucht, en wilt dit niet vergeten,
Want wijsheyt en de deucht t'spruyt al vuyt dese Leer.

ECCE GRATIA.

Looft Godt Altoos.

+ Lisimachus

+ Philippides

+ Aristoteles. Cicero. Seneca.