|
| |
| |
| |
Refereyn.
COmpt verthoont v nu ghy Philosophi gepresen,, waer
Die ons duer Reden met verstant geeft te lesen,, claer
Voor d'eerst compt hier Heraclitus begresen,, naer
Om dat ghy medelijdende saecht int t'wesen,, daer
Vanden dach onser geboorten tot s'doots wech vueren,
Daerom wenschten ghy vanden mensch te wesen alleen,
Plinius waer toe compt ghy oock v reden stueren,
En seght, natuer is ons gheuende in t'ghemeen
Voor erfdeel oueruloedighe traenen tot geween,
De welcke sijn voorboden van ons catijuicheyt,
Wat is den mensch niet, gebooren ellendich cleen,
Naeckt ende bloot hy in veel miserien leyt,
Daer hy duer de doot dan weder wt-scheyt,
Daer om vraeg ick, en seg met waerheyt gedreuen,, saen,
Och,, wats den mensch doch,, niet,, siet,, ghy,, vry,, sy,, leuen,, aen.
WAt seght ghy Theophraste die heel t'onvreden,, sijt,
Is den mensch niet teghen natuer Reden,, strijt,
Die den mensch leeft, ende met veel seden,, lijt
Hy veel miserien int swerelts steden,, wijt,
Soo dat wy de dieren veel geluckigher saghen
Dan den mensch, soot duer natuer woort beuonden,
Want sy gheeft en versiet haer met behaghen,
T'gheen dat sy van doen hebben t'eenigher stonden,
Nochtans den mensch een coninck der dieren gesonden,
Soo haeft als hy wt den doelhof der kintsheyt gaet,
Meynt hy van t'quaet vry te sijn naer sijn vermonden,
Maer nature bereyt hem dan een aenuehtinge quaet,
Soo dat hy dan niet en weet hoe dat hy staet,
Dit hoort ick vraeg en seg hy mocht in sneuen,, gaen,
Och,, wats den mensch doch,, niet,, siet,, ghy,, vry,, sy,, leuen,, aen.
| |
| |
WAt is den mensch niet, sijn leuen vol ellenden,, groot,
Soo Hypocrate het selfde wel bekenden,, bloot
Noemende t'saet een corruptie der menschen aenwenden,, snoot,
In veel miserien en aen allen enden,, noot
Ontfanghen sijnde soo moet met bewaringhen
De moeder haer wachten voor keers domp t'haerder bate,
Op dat haer vrucht niet en verdwijnt met verharinghen,
En woord alsoo weder niet, ô erm mensch van state
Int draghen weent de moeder dickwils vroech en late,
D'een tijt vande spijse haer dit noch dat en smaeckt,
En als de neghen maenden veruult fijn de mate,
Soo compt hy ter werelt geheel mismaeckt,
In veel onreynicheden bloot ende naeckt,
Dit siend' vraeg ick, en seg int s'werelts verheuen,, baen,
Och,, wats den mensch doch,, niet,, siet,, ghy,, vry,, sy,, leuen,, aen.
| |
Prince.
GHy clagende Philosophen wilt vertrecken,, nau,
Democritus compt met s'menschen leuen gecken,, iau,
Dit doet hy al om dat hy den mensch wecken,, sau
Van sijn ydel niet, en dat hy dan t'bevlecken,, schau,
Niet dan moeyte en arbeyt in alle quaertieren
Sijn al de daghen vanden mensch, hier wel op let,
Want compt ons t'lanck leuen tot ouderdom stieren,
Soo woordt den mensch met veel catijuicheyt besmet,
Als lammicheyt en cruepelheyt met traecheyt beset,
Iae qualijck hoorende met meer ander gebrecken,
Ten laesten soo naedert de vreede doot oock met,
Den Adem vercort seer qualijck can hy sprecken,
De natuere strijdt met t'sweet eer den gheest is gewecken,
Dit siend', ick vraeg, en seg, soo wy t'vinden beschreuen staen,
Och,, wats den mensch doch,, niet,, siet,, ghy,, vry,, sy,, leuen,, aen.
Liefden doet Vele.
|
|
Auteursrechtvrij