De schadt-kiste der philosophen ende poeten

[p. 19]

Liedeken op de wyse;
Helaes que faice pouure Amant.

APollo constrijcken Godt goet,
V ghebodt willen wy eeren,
Leyt ons tot Parnassus-berch soet,
Laet ons met v Musen vermeeren,
Dat wy oock moghen metter vlijt
Ter eeren dees Const der consten,
Sooylus en Mommus oock tot spijt
Versamen hier al wt Ionsten.

Ontwaeckt dan oock Broeders eerbaer,

Die Rectorica beminnen,
Met Minerua maecken voorwaer
Op den wech sonder versinnen,
Tot de soet bloeynde Peoen
Inde Mechelse Landouwen,
Terwyl ons Pax sulcx laet doen,
En wilt nu doch niet verflouwen,

Om prijs te winnen v versint

Poetse Geesten verheuen,
VVilt bidden Venus met haer kint
Dat sy v bystandt wilt geuen
VVt Pegasus fonteyn v laeft,
VViltse toch van hier verjagen,
Om te sijn cloeck en onuersaeft
Van Iras nijdighe plagen.

Nemt den tijt waer seer cloeckelijck,

VVant subijt is hy verstrecken,
Alle ghy minnaers aerm en rijch,
En laet doch geen fout ghebrecken
Int minnen dese Conste schoon
Rectorica die reyn Vrouwe
Deur dees deucht-rijcke Const idoon,
Comt den Mommus nijt in rouwe.

Prince.

Oorlooff hier mee op dit termijn,

VVilt danckelijcken ontfanghen
V latende beuolen sijn
Al den Vrede met verlanghen,
De welcke wy deur Liefde bly
V door Eendracht dediceeren,
Dat de achtbaere Consten vry
Te recht mach blijuen floreeren.

Aldoende (men) Leert.

I.V.M.