Missive.
Edele Princen, Hooft-liens, Dekens, Ouders, en ghemeyn Ghesellen der Edelder vrye Const der Rhetorycken, soo in't generael als elcken in't particulier.
Salvt.
TErwijlen dat noch duert ons twelf-jarich Bestant,
En dat Pax noch resideert in't Neder-lant,
Die onse Rhetorijcke weder helpt op den voet,
Soo seynden wy dees Caert door const-liefdighen brant,
Op dat alle Gheesten door hun cloecke hant,
Die willen bewercken met hert, sin, en moet:
En mits datter nu veel questien rijsen onsoet,
Noopende d oude moeders tael, en Fransche maet,
Volghtse die't belieft, oft naer d'oude stijlen doet,
VVant gheen goey Rhetorijcke en houden wy voor quaet.
Voorts, om dat niemandt en sou sijn t'onureden,
Oft sorghen voor onbehoorlijcheden
Van eenigh faueur, oft qnaet jugement;
Soo willen wy de wercken reynste van zeden,
Seynden aen sommighe Camers der Steden,
Die ons naest ghelegen zijn, op datse pertinent
Malcanders fauten soecken, behaluen hun consent,
En de beste wt de beste ons maken wijs,
Daer by sullen wy oock wesen diligent,
VVant van ons Camer en stelt niemandt naer prijs.
Tot dien eynde meuchdy op pampier mee senden
Een teekeninghe van uw's Blasoens legenden,
Mitsgaders uwen sin in schrift daer by,
Op dat wy met Tmolus t'goet recht wel wenden,
Schouwende Midas met sijnder benden,
Hoopen wy t'oordeelen sonder party:
Hier mede orloof, dat v Godt beury
Voor Zoylus ghebroet, en nijdighe drachten;
Als ghy ons van doen hebt sullen wy doen als ghy,
En v terwijlen patientelijck verwachten.
Selden Rvst.
|
|
Auteursrechtvrij